Rusland breidt vloot nucleaire ijsbrekers uit te midden van toenemend verkeer op de Noordelijke Zeeroute

Petroturk | Energienieuws

• Gepubliceerd op 23 augustus 2025 09:00

Naarmate het belang van de Noordelijke zeeroute toeneemt door de opwarming van de aarde en geopolitieke ontwikkelingen, versnelt Rusland zijn inspanningen om zijn nucleaire ijsbrekervloot, die het heeft ontwikkeld voor de handelsroute langs zijn grens, uit te breiden.

Rusland, geografisch gezien het grootste land ter wereld, hecht strategisch belang aan de ontwikkeling van de Noordelijke Zeeroute, een 5.600 kilometer lange route die begint in de Karazee en doorloopt tot Kaap Dezjnjov in de Beringstraat. Deze route is bedekt met dikke gletsjers, vooral in de winter.

De Noordelijke Zeeroute, de kortste scheepvaartroute die West-Eurazië met de regio Azië-Pacific verbindt, is toegankelijker geworden voor commerciële schepen, omdat de ijskap die de regio bedekt, aanzienlijk dunner is geworden.

Terwijl het Suezkanaal, dat vanwege het ongeluk in 2021 moest worden gesloten, de zoektocht naar alternatieve scheepvaartroutes over de hele wereld heeft versneld, probeert Rusland de regio nog toegankelijker te maken met 's werelds grootste vloot nucleaire ijsbrekers, ontwikkeld door het bedrijf "Atomflot".

Vergeleken met schepen die op andere soorten brandstof varen, hoeven nucleaire ijsbrekers ongeveer 5 tot 7 jaar niet bijgetankt te worden. Met motoren die een vermogen van 80.000 pk kunnen bereiken, breken ze het ijs op moeilijk bereikbare plaatsen en creëren ze corridors waar commerciële schepen gebruik van kunnen maken.

Deze inspanningen werpen hun vruchten af: het volume van de via de Noordelijke Zeeroute vervoerde vracht steeg met ongeveer 4,7 procent ten opzichte van het voorgaande jaar. Volgens gegevens van Rosatom, het Russische staatsbedrijf voor kernenergie dat de logistieke ontwikkeling van de Noordelijke Zeeroute beheert, bedroeg het volume in 2024 37,9 miljoen ton.

Rusland wil dit vrachtvolume tegen 2030 verhogen tot 150 miljoen ton per jaar. Dit doet het land door nieuwe nucleaire ijsbrekers aan zijn vloot toe te voegen en door geplande investeringen in infrastructuur langs de route.

Rusland versnelt inspanningen om zijn nucleaire ijsbrekervloot uit te breiden

Rusland beschikt over de enige nucleaire ijsbrekervloot ter wereld, die is ontworpen om het maritieme transport in het Noordpoolgebied te verbeteren.

Atomflot, een dochteronderneming van Rosatom, beschikt over acht nucleaire ijsbrekers: de Yamal van de Arktika-klasse en 50 Let Pobedyi, de Taymyr en Vaygach van de Taymyr-klasse en de Arktika, Sibir, Ural en Yakutiya, gebouwd op basis van Project 22220.

Terwijl de ijsbrekers Taymyr en Vaygach ontworpen zijn voor gebruik in gebieden zoals riviermondingen, kunnen de nucleaire ijsbrekers van het type Project 22220 hun taken uitvoeren in zwaardere ijzige omstandigheden, waaronder in de zeeën van de Noordelijke IJszee.

Terwijl Atomflot bezig blijft met het toevoegen van vier extra nucleaire ijsbrekers aan de vloot, streeft Rusland ernaar om het hele jaar door regelmatige navigatie van commerciële schepen op de Noordelijke Zeeroute te garanderen.

Yakov Antonov, algemeen directeur van Atomflot, vertelde Anadolu Agency (AA) dat de belangrijkste taak van nucleaire ijsbrekers is om ervoor te zorgen dat de beloofde lading tijdig via de Noordelijke Zeeroute wordt vervoerd.

Antonov, die zich bewust was van het grote potentieel voor de ontwikkeling van de Noordelijke Zeeroute, verklaarde: "We zetten onze voorbereidingen op alle mogelijke uitdagingen voort. De eerste is het garanderen van de technische werking van bestaande ijsbrekers, de betrouwbare werking van nieuwe generatie ijsbrekers gedurende hun levensduur van 40 jaar, en het monitoren en voltooien van de bouw van ijsbrekers."

Antonov legde uit dat ze van plan zijn om vier extra ijsbrekers, die momenteel in aanbouw zijn, aan de vloot toe te voegen. "Dit stelt ons in staat om te voldoen aan de eisen van het toenemende vrachtverkeer, betrouwbare ijsbrekerescorte te bieden voor al het aangegeven vrachtverkeer en eventuele moeilijkheden die zich voordoen te overwinnen", aldus Antonov.

Antonov benadrukte dat de lading die via de Noordelijke Zeeroute wordt vervoerd internationaal is en dat ze daarom klanten uit een breed scala aan landen hebben. "Daarom richten we ons op het bedienen van een breder scala aan schepen in plaats van ons te richten op een specifiek land", zei hij. "We richten onze aandacht op het waarborgen van de veiligheid van het scheepvaartverkeer op basis van ijsklassen en reisduur. Daar ligt onze functionaliteit."

Antonov benadrukte de aanzienlijke voordelen van de Noordelijke Zeeroute voor de wereldwijde scheepvaartsector en zei: "We zien een toenemende interesse vanuit Turkije, Europa, Latijns-Amerika en talloze andere regio's. We zijn hier klaar voor en blijven volledig voldoen aan de eisen."

Reizen op ruwe zee met een nucleaire ijsbreker

Kapitein Ivan Kurbatov van de nucleaire ijsbreker Ural vertelde over zijn ervaringen met de reizen over de Noordelijke Zeeroute die hij onder zware omstandigheden maakte en over het schip waarvan hij de kapitein was.

Kurbatov legde uit dat de kapiteinsbrug van de Oeral, die meer dan 170 meter lang en 34 meter breed is, meer dan 30 meter boven het wateroppervlak ligt. Dankzij deze hoogte kunnen ze 10 tot 11 zeemijl ver kijken zonder dat ze een verrekijker nodig hebben.

Kurbatov deelde de informatie dat ijs in rivieren veel dikker en moeilijker te breken is dan zee- en oceaan-ijs. Hij merkte op dat ijs in rivieren zand op de bodem verzamelt en "bijna als beton" wordt.

Kurbatov stelde dat de Oeral door ijs tot drie meter dik kan breken: "De ijsbreker weegt ongeveer 33.500 ton. Hij is dus behoorlijk zwaar. Een paar meter boven en onder het ijs bevindt zich een element dat een 'ijsgordel' wordt genoemd. Dit metaal raakt niet beschadigd door contact met het ijs. De ijsbreker klimt onzichtbaar op het ijs, verplettert het onder zich en breekt zo het ijs."

Kurbatov wees erop dat Rusland 500 jaar geleden als eerste de Noordelijke Zeeroute verkende. Er waren veel verschillende methoden ontwikkeld, maar de huidige methode die ijsbrekers gebruiken, bleek het meest effectief te zijn tijdens dit proces.

Over de impact van de ijsbrekers op het milieu benadrukte Kurbatov dat de uitstoot van broeikasgassen door de ijsbreker 100 gram per jaar bedraagt, dat er op het schip regelmatig stralingsmetingen worden uitgevoerd en dat het niveau lager is dan de zonnestralen op straat.

Het belang van Türkiye in de zeehaven van Murmsank neemt toe

Vladislav Yakovchuk, commercieel directeur van de zeehaven van Murmsank, een belangrijke logistieke halte op de Noordelijke zeeroute, legde uit hoe belangrijk de haven is en wat de toekomstverwachtingen ervan zijn. Deze haven wordt ook vaak door Turkse bedrijven gebruikt.

Yakovchuk merkte op dat vracht vanuit Europa via de Noordelijke Zeeroute kan worden vervoerd zonder door zeestraten te hoeven varen: "We zijn bezig met de bouw van ijsbrekers op kernenergie en ijsklasseschepen. Hoe meer van dergelijke schepen er in de toekomst worden gebouwd, hoe meer vracht er via de Noordelijke Zeeroute zal worden vervoerd. Ik denk dat er elk jaar meer droge lading zal worden vervoerd."

Grotere vrachtschepen vervoeren vracht tegen lagere kosten per ton en verbeteren daarom de infrastructuur van de zeehaven van Moermansk, aldus Yakovchuk.

Yakovchuk legde uit dat Türkiye een belangrijke partner is voor de zeehaven van Moermansk en voegde toe:

De havens aan de Oostzee en de Zwarte Zee draaien op bijna 100% van hun capaciteit. Ook de spoorweginfrastructuur draait op volle capaciteit. Hierdoor is het vrachtvervoer per spoor afgenomen. Turkije wordt daarom een ​​belangrijke route voor Moermansk, zowel voor goederenvervoer als voor export.

AA