Morska energetyka wiatrowa: od 83 GW dzisiaj do 2000 GW do 2050 r.

Moc morskich elektrowni wiatrowych stale rośnie, a globalna moc wzrośnie do prawie 83 GW w 2024 r . Oznacza to szansę na zwiększenie wykorzystania i wzmocnienie roli morskich elektrowni wiatrowych w globalnym wysiłku na rzecz potrojenia mocy odnawialnych źródeł energii do 2030 r.

Aby osiągnąć cele klimatyczne, konieczne jest zwiększenie mocy morskich farm wiatrowych do 500 GW do 2030 roku . Patrząc w przyszłość, Global Offshore Wind Alliance (GOWA) , powołane na COP27, zobowiązało się do osiągnięcia 2000 GW do 2050 roku. Cel jest ambitny, ale analiza IRENA pokazuje, że jest on wykonalny, a nowy odcinek podcastu z udziałem ekspertów IRENA wyjaśnia, dlaczego:

1. Dojrzałe technologie napędzają konkurencyjność kosztową

   Technologie wiatrowe na morzu, takie jak większe turbiny i konstrukcje na stałych fundamentach, są najczęstszym rodzajem instalacji. Technologie te rozwinęły się i stały się najbardziej dojrzałymi technologiami odnawialnych źródeł energii na morzu, co prowadzi do redukcji kosztów i czyni morską energetykę wiatrową konkurencyjnym źródłem energii. W latach 2010–2024 koszty instalacji morskich farm wiatrowych spadły o 48% , co przełożyło się na 62% spadek uśrednionych kosztów energii elektrycznej (LCOE) w tym samym okresie, osiągając 0,079 USD/kWh w 2024 roku . Biorąc pod uwagę LCOE i potencjał 115 krajów do wytwarzania energii wiatrowej na morzu, technologia ta ma silny argument biznesowy za skalowaniem.

2. Międzynarodowe partnerstwa publiczno-prywatne przyspieszają wdrażanie

   Współpraca publiczno-prywatna jest kluczowym czynnikiem przyspieszającym rozwój morskiej energetyki wiatrowej. Inicjatywy wielostronne, takie jak GOWA, stanowią globalną platformę współpracy i koordynacji między rządami, branżami i społecznościami lokalnymi. Dzięki GOWA podmioty sektora publicznego i prywatnego w całym łańcuchu wartości morskiej energetyki wiatrowej łączą siły, aby wspierać kraje członkowskie w osiągnięciu 2000 GW mocy w morskiej energetyce wiatrowej do 2050 roku. Wspólnie zajmują się one kluczowymi elementami, takimi jak warunki ramowe, ograniczanie ryzyka finansowego, integracja systemów i korzyści społeczno-ekonomiczne. To z kolei może przyspieszyć globalny rozwój morskiej energetyki wiatrowej.

3. Cyfryzacja i sztuczna inteligencja (AI) zwiększają efektywność i efektywność morskich farm wiatrowych

   Sztuczna inteligencja i technologie cyfrowe mogą rozwiązać problem nieprzewidywalności i niestabilności morskiej energetyki wiatrowej . Digitalizacja umożliwia monitorowanie wydajności w czasie rzeczywistym i inteligentną konserwację w oparciu o prognozy pogody i analizy. Przykładowo, narzędzia cyfrowe mogą umożliwić konserwację predykcyjną poprzez analizę danych z turbin, aby zapobiegać awariom i optymalizować moc wyjściową, redukując liczbę napraw awaryjnych i przestojów w morskich farmach wiatrowych. Te innowacje mogą obniżyć koszty operacyjne poprzez minimalizację nieplanowanych przestojów i zmaksymalizować moc wyjściową poprzez wydłużenie okresu eksploatacji morskich turbin wiatrowych. Wynikająca z tego efektywność sprawia, że ​​morska energetyka wiatrowa jest bardziej atrakcyjna dla inwestorów.

Ostatecznie, najważniejszym czynnikiem, który może jeszcze bardziej zwiększyć skalę, jest stworzenie ram politycznych. Rządy muszą wprowadzić konkretne cele dotyczące mocy morskich farm wiatrowych, tak jak zrobiło to ponad 30 krajów członkowskich GOWA. Konkretne cele określone w krajowych planach działania w dziedzinie energetyki i/lub w Krajowych Wkładach (Nationly Determined Contributions) sygnalizują możliwości dla inwestorów. Gdy te plany działania będą wspierane przez usprawnione protokoły wydawania pozwoleń , rządy mogą mobilizować inwestycje, ponieważ zaufanie inwestorów do wspierania morskich projektów wiatrowych wzrośnie.

Posłuchaj podcastu IRENA All Things Renewable , w którym Simon Benmarraze z IRENA i Rikke Povlsen z GOWA analizują techniczną i komercyjną wykonalność ambitnego celu GOWA, jakim jest uzyskanie 2000 gigawatów energii wiatrowej na morzu do 2050 r., i wyjaśniają, w jaki sposób można rozwiązać problemy środowiskowe związane z wdrażaniem energetyki wiatrowej na morzu.