Nowa Narodowa Strategia Zwalczania Pustynnienia obejmie 45 środków do 2030 roku.

Madryt, 16 czerwca (EFE) – Nowa Narodowa Strategia Zwalczania Pustynnienia (ENLD), zaprezentowana w poniedziałek przez Ministerstwo Przemian Ekologicznych i Wyzwań Demograficznych (MITECO), opracuje 45 konkretnych środków, które zostaną podjęte do 2030 r. w celu rozwiązania problemu, który zagraża nawet 74% terytorium Hiszpanii.
Prezentacja odbyła się w przededniu Światowego Dnia Walki z Pustynnieniem i Suszą, który jest obchodzony co roku 17 czerwca od 1994 r., kiedy to w Paryżu przyjęto Konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie Zwalczania Pustynnienia (UNCCD). Ten międzynarodowy traktat ma na celu powstrzymanie degradacji ziemi, złagodzenie skutków suszy i promowanie zrównoważonego użytkowania ziemi, zwłaszcza na obszarach najbardziej narażonych.
ENLD zastępuje Narodowy Program Działań, który sięga 2008 r., wyjaśniła Elsa Enríquez, zastępca dyrektora generalnego ds. polityki leśnej i zwalczania pustynnienia. Podkreśliła, że ten nowy plan ma na celu „zachowanie i wzmocnienie kapitału naturalnego hiszpańskich stref suchych, półsuchych i suchych półwilgotnych, a także przejście w kierunku neutralności degradacji ziemi”.
WystępyStrategia ta będzie miała na celu identyfikację inicjatyw promujących współpracę publiczno-prywatną w celu uruchomienia zintegrowanych projektów lub działań mających na celu zwalczanie tego problemu, a także wzmocnienie systemu nadzoru w celu oceny i monitorowania oraz uwzględnienie wszystkich możliwych danych w Zintegrowanym Systemie Informacji o Różnorodności Biologicznej.
Ponadto dokona przeglądu i aktualizacji Krajowego Planu Działań Priorytetowych w zakresie odnowy hydrologicznej i leśnej, kontroli erozji i obrony przed pustynnieniem, a także zintegruje działania odtwórcze dla dotkniętych obszarów.
Wśród wyzwań znalazło się opracowanie Atlasu Pustynnienia w Hiszpanii, stworzenie przewodnika metodologicznego mającego na celu identyfikację i ustalenie priorytetów konkretnych obszarów wymagających interwencji oraz powołanie Krajowego Komitetu ds. Zwalczania Pustynnienia.
Hiszpania uważa się za „stronę dotkniętą” w obliczu problemu, który „do 74% terytorium jest zagrożonych pustynnieniem”, według Enríqueza. Ponadto jest zaangażowana w sprawy innych dotkniętych krajów i „planety, ponieważ 40% ziemi jest zdegradowane”.
Dyrektor generalna ds. różnorodności biologicznej, lasów i pustynnienia, María Jesús Rodríguez, dodała, że „odnawianie gruntów tworzy miejsca pracy, wspiera transformację klimatyczną i odporność gospodarczą oraz przyczynia się do bezpieczeństwa żywnościowego”.
Morze MniejszePrzykładem renowacji są prace prowadzone w celu odtworzenia Mar Menor, „przykład kompleksowego modelu walki z degradacją gleby i pustynnieniem” – twierdzi María Torres-Quevedo, zastępca dyrektora ds. polityki leśnej i walki z pustynnieniem.
Według Torres-Quevedo, cztery główne rodzaje działalności podkopały żywotność laguny na przestrzeni dziesięcioleci: „górnictwo, rozwój miast, intensywne rolnictwo i hodowla świń”.
Priorytetowe ramy działań mające na celu „działanie u źródła i nadawanie priorytetu rozwiązaniom opartym na przyrodzie, przywrócenie naturalnej dynamiki laguny oraz przywrócenie i renaturalizację najbardziej dotkniętych obszarów zlewni” wymagały początkowego budżetu w wysokości 484 mln euro.
Wśród konkretnych działań zarządzanych przez Generalną Dyrekcję ds. Różnorodności Biologicznej, Lasów i Pustynnienia wyróżnia się „zielony pas” składający się z terenów podmokłych, zielonych filtrów i obszarów renaturalizacji. Celem jest przechwytywanie i oczyszczanie wody, redukcja spływu i zatrzymywanie osadów przed dotarciem do laguny, a także przyczynianie się do poprawy różnorodności biologicznej.
Plan obejmuje inne działania, takie jak remediacja opuszczonych terenów odpadów górniczych i wzmocnienie państwowych centrów ochrony gatunków morskich i produkcji roślinnej, a także opracowanie systemu wspomagania decyzji, który umożliwi skuteczniejsze monitorowanie interwencji. EFE
efeverde