Moselle. Sainte-Croix hayvanat bahçesinde bir bakıcıyla bir gün

Pazartesi sabahı, saat 7:30. Çoğu kişi için uyanma vakti. Güney Moselle'deki Rodos'ta bulunan Sainte-Croix Hayvan Parkı'nın bakıcıları için gün çoktan başladı. Bakıcılara ayrılmış, yiyecek bulabileceğiniz rezerv alanında, kendinizi karınca yuvasının ortasındaki bir karınca gibi hissediyorsunuz. 2017'den beri parkta bakıcılık yapan Coralie Diard, çeşitli rezervler ve soğuk odalar arasında koşuşturan ve bakımını üstlendiği hayvanların ihtiyaç duyduğu her şeyi bagajına yükleyen bu küçük karıncalardan biri.

Tohumlar, etle karıştırılmış meyve sepetleri ve su kapları golf arabasının arkasına yüklendikten sonra, park içinde gezdiği alanı gezmeye başlıyor. Kızıl tilkiler, vaşaklar, yaban kedileri, büyük boynuzlu baykuşlar, akbabalar, dağ sıçanları, kurtlar, geyikler ve hatta boz ayılar onun yanından geçmesini bekliyor. "Sainte-Croix'da en sevdiğim şey, çok çeşitli türlere bakmamız," diye içini döküyor. "Görevler açısından çok yönlü. Sabahları hayvanlarınızı beslersiniz, ancak örneğin öğleden sonra odun kesebilir veya tamiratlara yardım edebilirsiniz." Aslen Saint-Etienne'li olan 36 yaşındaki hayvan bakıcısı, tutkusunun peşinden gitmek için Moselle'e geldi. Bir yol yapım fabrikasındaki işinden ayrıldıktan sonra mesleki eğitimini tamamladıktan sonra, Sainte-Croix parkına katılmadan önce bakıcılar için bir okulda yeniden eğitim aldı.

Sekiz yıl sonra, katıldığı parkın liderliğindeki hayvanların varlığı ve türlerin yeniden tanıtılması projeleri ona günlük hayatın büyük bir kısmını katıyor. Ancak herkes bakıcı olamaz, çünkü tempoya ayak uydurmak zorundasınız. "Bu çok fiziksel bir iş, bu yüzden bakıcılar genellikle iki üç yıl kalıyor ve sonra bırakıyorlar," diye ekliyor. "Hayvanlara ödül vermek için bakıcı olmak isteyen birçok insan var, ancak orada geçirdiğimiz zamanın yüzde 80'ini dışkılarını toplamakla geçiriyoruz. Sonunda genellikle zamanımız kısıtlı oluyor ve hayvanlarla fazla zaman geçirmiyoruz. İyi olduklarından emin oluyoruz ve sonra parkı açmak için acele etmemiz gerekiyor." Bakıcılık mesleğinin önündeki bir diğer engel de yer eksikliği. "Sınıfımdaki 30 kişiden beşimiz hala parktayız," diye açıklıyor bakıcı. "Her yıl yaklaşık 150 bakıcı okuldan mezun oluyor, ancak onlara 10 kalıcı pozisyon sunacağız."