Neonikotinoidler: Bu pestisit arılar için hangi riskleri oluşturuyor? Bilim ne diyor?

Bu enstitüde arı biyolojisi ve davranışı araştırma direktörü olan Freddie-Jeanne Richard, yeni doğmuş bal arılarıyla çalışıyor ve onları düzinelerce olarak, şeker solüsyonuyla dolu tüplerle donatılmış pleksiglas "kasalara" yerleştiriyor. Hücrelerinden çıktıkları anda yiyecekler yoluyla bir pestisite maruz kalıyorlar.

Freddie-Jeanne Richard, "Şu anda kullandığımız dozlardaki pestisitlerin polinatörler üzerinde öldürücü olmayan (yani ölüme yol açmayan) etkilere sahip olduğunu gösterebildik" diye açıklıyor. Ancak araştırmacı, neonikotinoidlerin az miktarda bile kullanılmasının "arıların davranışlarını değiştirebileceğini" ve bunun "bireysel veya koloni düzeyinde yankılara" yol açabileceğini söylüyor.

Somut olarak, neonikotinoidler, diğer pestisitler veya fungisitler gibi, "arıların iletişim ve yönelim yetenekleri" üzerinde, özellikle de koloniyi beslemek ve yavruların hayatta kalmasını sağlamak için düzenli olarak kovanı terk eden işçi arılar üzerinde etkilere sahip olabilir.

Freddie-Jeanne Richard, "Yumurtalar, larvalar ve pupalar, çiçeklerden nektar veya polen toplayan arılar tarafından da böcek ilacıyla temasa geçebiliyor" diye açıklıyor. Kovan içinde üreme tekeline sahip olan kraliçenin de yetenekleri değişip, koloninin tüm gelişimi sekteye uğrayabilir.

Arılar, pestisitlere maruz kaldıktan sonra tek tek çiple işaretleniyor. Deneysel ekotoksikoloji proje yöneticisi Julie Fourrier, bunları entomoloji cımbızını kullanarak dikkatlice tutuyor. Sadece küçük bir yapıştırıcı parçasıyla sırtlarına bir milimetreden biraz büyük bir RFID (radyo frekansı tanımlama) çipi yerleştiriyor.

Ayrıca daha yeni bir cihaz olan küçük bir QR Kodu ile de donatılabiliyorlar. Julie Fourrier, "Bu teknolojinin gelişi, arı aktivitesinin izlenmesinde önemli ilerlemeler kaydetmemizi sağladı" diye vurguluyor. Bilim insanları, üzerlerine elbiselerini giydirdikleri arıları, kovana geri dönme yeteneklerini gözlemlemek üzere kolonilerinden yaklaşık bir kilometre uzakta serbest bırakıyorlar. İkincisi, çiplere takılı bir sayaçla donatılıyor ve bu sayaç, yemcilerin giriş ve çıkış anlarını tam olarak kaydediyor.

Julie Fourrier, "Evcil bir arı kolonisinin dışında yaşayamayacağı için, geri dönmeyen arılar, tarlada ölecek olan kayıp arılar olacak" diye açıklıyor. Bu teknoloji, neonikotinoidlerin arılar üzerindeki etkisine ilişkin araştırmalarda devrim yarattı. "Bu, sinir sistemleri üzerindeki pestisit etkisi nedeniyle arıların yönlerini kaybetmeleri nedeniyle tamamen boş kovanlar gören arıcıların endişelerini gidermemizi sağladı."

INRAE'de biyoloji ve arı koruma araştırmaları direktörü olan Cédric Alaux'a göre, eğer Ulusal Meclis, Mayıs ayı sonunda mecliste görüşülmesi planlanan Les Républicains senatörü Laurent Duplomb'un önerdiği metni kabul ederse, neonikotinoidlerin "toksikliğine dair pek çok kanıt varken, bir "geriye adım" atılmış olabilir. "Çiftçilik uygulamalarına ilişkin kısıtlamaları kaldırmayı" amaçlayan bu yasa tasarısı, istisnai olarak ve belirli sektörler (fındık, pancar) için bir tür neonikotinoid olan asetamipridin kullanımına izin vermeyi amaçlıyor.