Een belangrijke stap voorwaarts in de ratificatie van het Verdrag inzake de Hoge Zee

De High Seas Alliance feliciteert de zes lidstaten van de Europese Unie (EU) die gisteren, samen met de EU, hun akten van bekrachtiging hebben neergelegd bij het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York. Dankzij deze gecoördineerde inspanning komt het officiële aantal ratificaties van het Verdrag inzake de Hoge Zee op 28.

De betrokken landen – Cyprus, Finland, Hongarije, Slovenië, Letland en Portugal – sluiten zich nu aan bij Spanje en Frankrijk, die het verdrag in februari 2025 hebben geratificeerd. De actie van deze EU-lidstaten vormt een belangrijke stap voorwaarts in de richting van de 60 ratificaties die nodig zijn om het verdrag in werking te laten treden en juridisch bindend internationaal recht te maken. Hoewel de EU eveneens haar ratificatie heeft ingediend, telt zij als regionale organisatie voor economische integratie niet mee in de officiële telling van het aantal ratificaties.

"Dit momentum in ratificaties door de EU en haar lidstaten vormt een enorme versnelling in de richting van de inwerkingtreding van het Verdrag, slechts enkele dagen voor een grote oceaanconferentie in Nice, Frankrijk", aldus Nathalie Rey, Europees regionaal coördinator van de High Seas Alliance.

"Leiderschap van de EU is essentieel voor het aanpakken van de crises die het klimaat en de biodiversiteit treffen. Deze gedurfde stap voorwaarts geeft een duidelijk signaal af dat oceaanbescherming geen optie is, maar een wereldwijde prioriteit. We dringen er bij de resterende EU-lidstaten, evenals andere landen, op aan om dit pad onverwijld te volgen."

De EU heeft zich, samen met vele overheids- en maatschappelijke organisaties, ertoe verbonden om de benodigde 60 ratificaties te behalen vóór de derde VN-Oceaanconferentie in juni 2025. Tot op heden hebben, naast de 28 geregistreerde ratificaties, 115 landen het verdrag ondertekend, wat hun toewijding aan ratificatie aantoont. Verwacht wordt dat de overige EU-lidstaten hun ratificatie-instrumenten in de komende maanden zullen indienen, idealiter vóór de eerste Conferentie van Partijen, die binnen een jaar na de inwerkingtreding van het Verdrag zal plaatsvinden.

Internationale wateren, ook wel de volle zee genoemd, die bijna de helft van de planeet beslaan, zijn schromelijk onvoldoende beschermd. Slechts 1,5% van de totale hoeveelheid water wordt momenteel beschermd binnen beschermde zeegebieden (MPA's). Het Verdrag inzake de Hoge Zee, formeel bekend als de Overeenkomst inzake het behoud en het duurzame gebruik van mariene biodiversiteit in gebieden buiten de nationale jurisdictie onder het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (BBNJ-overeenkomst), werd in juni 2023 aangenomen en markeert een historische mijlpaal in het wereldwijde beheer van de oceanen.

Het verdrag maakt de weg vrij voor de oprichting van beschermde mariene gebieden op volle zee en bevordert gelijkheid in de oceaan. Hiermee wordt gezorgd voor meer steun voor ontwikkelingslanden door middel van capaciteitsopbouw, toegang tot instrumenten en technologie en verdeling van de voordelen van mariene genetische hulpbronnen.

"Dit nieuwe Wereldwijde Oceaanverdrag vertegenwoordigt een unieke en beslissende kans: een lichtpuntje in deze verdeelde wereld", aldus Rebecca Hubbard, directeur van de High Seas Alliance. «Een gezonde oceaan biedt ons allemaal een stabiele toekomst. We moeten actie op het gebied van de oceaan integreren in alle diplomatieke agenda's, want geen enkel land kan deze milieucrisis alleen oplossen. We moeten de politieke druk opvoeren om 60 ratificaties te bereiken en daarna moeten we blijven aandringen op de toetreding van zoveel mogelijk landen om dit Verdrag daadwerkelijk kracht te geven.

Er staat een speciale bijeenkomst over het Verdrag voor de Hoge Zee gepland op 9 juni 2025, tijdens de Oceaanconferentie van de Verenigde Naties. Naar verwachting zullen ook andere landen daar hun ratificatie-instrumenten deponeren.

De High Seas Alliance (HSA) gebruikt soms de term "High Seas Treaty" om te verwijzen naar de BBNJ-overeenkomst. HSA is zich ervan bewust dat de reikwijdte van de BBNJ-overeenkomst alle gebieden omvat die buiten de nationale jurisdictie vallen, met inbegrip van de zeebodem en de waterkolom. Deze woordkeuze is bedoeld om het begrip voor een breed publiek te vergemakkelijken en is niet bedoeld om een ​​prioriteit aan te geven tussen de onderdelen of beginselen van de BBNJ-overeenkomst.

Volg de voortgang van landen met betrekking tot het High Seas Treaty en lees hier meer over de #RaceForRatification. Meer informatie over het Verdrag inzake de Hoge Zee vindt u in dit informatieblad en in dit FAQ-document.

Ondertekening betekent niet dat staten instemmen met het naleven van de bepalingen van het Verdrag, maar geeft eerder aan dat de ondertekenende staat bereid is het verdragsproces voort te zetten en over te gaan tot ratificatie. Ondertekening schept tevens de verplichting om te goeder trouw af te zien van iedere actie die het doel van het Verdrag zou kunnen ondermijnen. Ratificatie vindt plaats wanneer landen formeel nieuwe internationale wetgeving accepteren. Vaak betekent dit dat landen moeten controleren of hun nationale wetgeving hiermee in overeenstemming is. De snelheid en het ratificatieproces variëren per land. In sommige landen is de ratificatie simpelweg een decreet van het staatshoofd of de regering, terwijl in andere landen de goedkeuring van het parlement vereist is.

Het neerleggen van een ratificatie-instrument is de formele stap waarmee een land officieel bevestigt dat het ermee instemt juridisch gebonden te zijn aan een internationaal verdrag, in dit geval bij het hoofdkwartier van de Verenigde Naties. Dit is de laatste stap in het ratificatieproces na nationale goedkeuring.