Richi Arambarri (Vintae): Wijn moet in harmonie zijn met de natuur, anders is het geen wijn.

Ana Tuñas Matilla
Wijn moet in harmonie zijn met de natuur en geproduceerd worden met respect voor de biodiversiteit van de regio, de bossen, de fauna en het landschap. Anders is er geen sprake van wijn, aldus Richi Arambarri, CEO van Vintae en voorstander van wijnbouw in evenwicht met het milieu.
Vintae werd in 1999 opgericht door ondernemer José Miguel Arambarri om terug te keren naar de familiewortels. Momenteel beschikt het bedrijf over ruim 300 hectare aan eigen wijngaarden, voornamelijk in La Rioja, Navarra en Castilla León. Daar verbouwen ze meer dan 38 verschillende druivensoorten en produceren ze 35 wijnen die naar meer dan 60 landen worden geëxporteerd.
Vermijd het om te lijken op de bouw, die alles elimineert"Zoals ik het begrijp en heb ervaren, moet wijn in harmonie zijn met de natuur; dat is voor mij de grootsheid van wijn. (...) Wie die gevoeligheid niet heeft, kan geen geweldige wijn maken," legde de wijnmaker uit in een interview met EFEverde, waarin hij de noodzaak verdedigde om zich in te zetten voor duurzame wijnbouw.
"Als met wijngaarden hetzelfde gebeurt als met de bouw, waarbij alles waar dan ook wordt geëlimineerd, dan zal er geen wijn meer zijn (...) De grote wijnen ter wereld, de wijnen met hoofdletters, zijn verbonden met landschappen en landschappen zijn niet alleen wijngaarden, het zijn bergen, bossen, zee, ...", waarschuwde Arambarri tegen het kappen van bomen om wijngaarden aan te planten.
Monocultuurwijnstokken, merkte hij op, zijn nog geen honderd jaar oud en hebben altijd naast vijgenbomen, olijfbomen, kersenbomen, enzovoort, geleefd. "Dat moeten we respecteren. In veel gevallen is het niet nodig om iets te planten; we moeten gewoon niet ontwortelen wat er is."

Hij legde uit dat in gebieden waar de wijnbouw zo succesvol is als Bordeaux (Frankrijk), alle gewassen behalve wijnstokken zijn verdwenen. Nu beseffen ze dat dit een vergissing was en zijn ze bezig met herplanten.
Het uitroeien van bestaande soorten in een bepaald gebied om wijngaarden aan te planten, heeft negatieve gevolgen voor de wijnstokken , die onbeschermd blijven tegen bepaalde ziekten. Het negatieve effect is nog groter als het ook een radicale verandering in het landschap met zich meebrengt, want, zo herhaalde hij, "wijnen zijn landschap."
"Ik heb daar met mijn vader over moeten discussiëren (...). Hij is van een andere generatie. Hij zegt dat ik de amandelbomen en steeneiken die op de boerderijen staan die we bezoeken en die we hebben besloten te behouden, moet verwijderen."
In essentie is duurzame wijnbouw niets meer dan terugkijken naar onze oorsprong, naar wat onze grootouders deden . Zij beschermden de genetische diversiteit van wijnstokken in plaats van 'klonen' te planten om de productie te verhogen. Zij mengden druivensoorten in dezelfde wijngaard en omarmden polycultuur, waarbij ze altijd respect hadden voor wat er op een bepaalde locatie beschikbaar was, merkte hij op.

Om deze respectvolle relatie met de biodiversiteit en de natuur te behouden, passen de Vintae-wijnhuizen, naast het "respecteren en behouden van wat bestaat ", ecologische praktijken toe, zoals bijvoorbeeld het niet gebruiken van herbiciden .
"Herbiciden zijn verboden; we maaien het gras, maar we onderhouden het altijd. Dit jaar, met voldoende water, zijn onze boerderijen tuinen geworden", aldus Arambarri, die beweerde dat het resultaat van het behouden of vergroten van de bodembiodiversiteit kwalitatief "geweldig" is.
Hij benadrukte echter ook dat respect voor de natuur ook respect voor dieren en hun leefomgeving betekent.
"Het is leuk en aardig om nesten te bouwen, maar wat echt belangrijk is, zijn bossen waar de vogels kunnen nestelen en er biodiversiteit is", aldus Arambarri. Hij merkte op dat ze, omdat ze steeds vaker op grotere hoogte boeren, "veel problemen hebben met samenleven" met herten, reeën, wilde zwijnen en konijnen, omdat ze het bos respecteren.
In plaats van ze uit te roeien, bestrijden ze ze op een respectvolle manier . Bijvoorbeeld door ecologische insectenwerende middelen te gebruiken om te voorkomen dat herten de wijnranken opeten, of door hekken te plaatsen om te voorkomen dat wilde zwijnen binnenkomen als de druiven al geoogst zijn.
Op Formentera moeten we leven met de houtduif, die elk jaar een deel van de oogst opeet. "Wij oogsten wat ze ons overlaten," zei hij.
De reden dat ze steeds hoger en verder weg van de vallei groeien, is dat ze "op zoek zijn naar die landschappen", maar ook omdat er door de opwarming van de aarde nu gebieden zijn waar voorheen geen druiven konden worden verbouwd, omdat ze niet rijpten. Nu kan dat wel.

Voor Arambarri is het belangrijk om voor de natuur te zorgen, want anders vernietigen we haar. Als hij voor het milieu zorgt, doet hij dat omdat hij wil dat zijn kinderen het milieu in "betere conditie ontvangen dan wij het hebben gekregen, omdat de vorige generatie deze gevoeligheid niet had."
"Er was een beter verleden, toen een slechter verleden, en nu is er een beter heden. Nu bestaan er op het platteland twee soorten wijnbouw naast elkaar: een conventionele en een respectvolle. Wij zijn slechts één voorbeeld van de laatste, te midden van honderden of duizenden andere," verklaarde hij, en sprak zijn vertrouwen uit in de toekomst van de sector.
Deze manier van produceren leidt uiteindelijk tot "een toename van de algehele welvaart", aldus de wijnmaker. Hij gelooft dat de toekomst ligt in het aanbieden van steeds duurzamere, milieuvriendelijkere en kwalitatief hoogwaardigere producten, zelfs als deze meer kosten , vooral omdat steeds minder jongeren regelmatig wijn drinken.
Volgens hem kan en moet de wijnsector het voortouw nemen in deze terugkeer naar milieuvriendelijke landbouw, omdat consumenten bereid zijn om meer te betalen voor duurzame producten, in tegenstelling tot andere gewassen, zoals fruit en groente, die momenteel duurder zijn om te produceren.

efeverde