Aberdeen: Duurzaam beleggen niet ten einde ondanks politieke terugtrekking, hier is waarom

Sinds Trumps verkiezing in de eerste helft van het jaar heeft duurzaam beleggen een kritiek moment doorgemaakt, dat een diepe kloof tussen de Verenigde Staten en Europa markeert. Dan Grandage, Chief Sustainable Investment Officer bij Aberdeen Investments, belicht in deze analyse voor ESGnews hoe en waarom, ondanks de Amerikaanse politieke terugtrekking die de klimaat- en maatschappelijke toezeggingen van sommige financiële spelers in gevaar brengt en de voortdurende herziening van de regelgeving in Europa, de belangstelling voor duurzaamheid groot blijft. Zelfs wanneer dit andere benaderingen vereist dan in het verleden, vragen institutionele beleggers steeds vaker om strategieën die concrete klimaat- en milieudoelstellingen nastreven en bijvoorbeeld trends en retoriek overstijgen. Aan de andere kant "is duurzaam beleggen altijd fundamenteel gericht geweest op financiële en pragmatische kwesties. Deze kwesties blijven cruciaal, ongeacht de politieke grillen van het moment."

Zijn we aan het einde van de weg naar duurzaamheid? Laten we eens kijken naar de transatlantische kloof en de evolutie van strategieën in het licht van de politieke tegenreactie. Hoe zal de vermogensbeheersector reageren?

Beleggers die tussentijdse klimaatdoelen voor 2030 hebben gesteld, hebben minder dan vijf jaar de tijd om deze te realiseren. Maar ondanks de toename van extreme weersomstandigheden, die steeds frequenter en heviger worden, krijgen veel beleggers te maken met een scherpe politieke tegenreactie op klimaatverandering en duurzaam beleggen.

Deze ontwikkelingen zijn de afgelopen maanden versneld door de drastisch veranderde politieke omgeving in de Verenigde Staten. Hierdoor hebben grote vermogensbeheerders en Amerikaanse bedrijven zich teruggetrokken uit klimaatafspraken en zijn ze teruggekomen op kwesties op het gebied van diversiteit, gelijkheid en inclusie (DEI).

Maar afgezien van het nieuws zien we een meer genuanceerde evolutie in de wereld van duurzaam beleggen, waar de vraag naar duurzaamheidsgerichte strategieën sterk blijft. Deze trend wordt aangejaagd door institutionele beleggers die maatwerkoplossingen eisen om specifieke doelen te bereiken en hun woorden met daden omzetten.

De Verenigde Staten en Europa bewegen zich in tegengestelde richtingen. Politieke druk heeft geleid tot een terugtrekking uit duurzaam beleggen in de Verenigde Staten, terwijl Europa grotendeels betrokken blijft.

President Donald Trump is van plan de maatregelen van de vorige Amerikaanse regering ter bevordering van duurzaamheid af te bouwen en wil de winning van steenkool, olie en gas op federaal grondgebied opvoeren. Recente presidentiële besluiten tonen zijn intenties aan. Hij heeft de Environmental Protection Agency (EPA) verzwakt en de Verenigde Staten teruggetrokken uit het Klimaatakkoord van Parijs.

Sommige Amerikaanse vermogensbeheerders hebben zich vanwege juridische problemen afgekeerd van klimaatdoelen en zich teruggetrokken uit internationale klimaatinitiatieven, zoals Net Zero Asset Managers en Climate Action 100+.

Maar aan de andere kant van de Atlantische Oceaan zijn de klimaatafspraken grotendeels onveranderd gebleven, aangezien de regio al lange tijd een voortrekkersrol speelt in de internationale inspanningen om de transitie en duurzame investeringen te bevorderen.

Afgelopen december zijn de autoriteiten begonnen met de implementatie van de Europese Verordening Groene Obligaties (EU). Deze regels zijn bedoeld om de criteria voor wat de EU als "groene obligaties" beschouwt, te verduidelijken. Het doel is om beleggers te beschermen tegen de risico's van greenwashing.

Zelfs binnen de EU zijn de zaken niet allemaal rozengeur en maneschijn. Om het concurrentievermogen te vergroten, beperkt het Europese Omnibuspakket belangrijke beleidslijnen voor duurzaam beleggen, waaronder de richtlijn inzake verslaglegging over maatschappelijk verantwoord ondernemen en de richtlijn inzake due diligence inzake maatschappelijk verantwoord ondernemen, en stelt het voor om de verordening inzake openbaarmaking van duurzame financiering die van toepassing is op de regio, af te zwakken.

Deze uiteenlopende filosofieën, gecombineerd met de druk om bestaande maatregelen af te zwakken, compliceren de wereldwijde bedrijfsvoering voor vermogensbeheerders en beleggers. Kortom, een one-size-fits-all-aanpak is niet langer mogelijk.

Dat gezegd hebbende, blijven veel institutionele beleggers duurzame beleggingsstrategieën eisen. Dit is niet altijd vanzelfsprekend, maar het is een fundamenteel onderdeel van het huidige beleggingslandschap.

In februari ondertekende een groep van 27 investeerders, voornamelijk uit het Verenigd Koninkrijk, maar ook uit Europa, Australië en de Verenigde Staten, de Asset Owner Statement on Climate Stewardship om hun steun voor duurzaamheidsprincipes te versterken en duidelijker te maken wat zij van fondsbeheerders verwachten.

De vraag naar beleggingsoplossingen op maat groeit. Hoewel deze zich primair richten op beleggers die hun klimaatdoelen willen bereiken, is er ook belangstelling voor strategieën die het milieu beschermen via op maat gemaakte, of gesegregeerde, mandaten.

Ons beheerd vermogen, dat we classificeren als duurzame beleggingen, bedroeg eind 2024 £ 87 miljard ($ 112,4 miljard), een stijging ten opzichte van £ 55 miljard het jaar ervoor. Deze stijging was grotendeels te danken aan gescheiden mandaten voor duurzame beleggingen.

We zien ook gevallen waarin vermogensbeheerders die afwijken van duurzaamheidsdoelen, door beleggers worden bestraft. Zo hebben zowel het Britse People's Pension als het Deense Akademiker Pension hun mandaat bij een Amerikaanse beheerder ingetrokken na onenigheid over hun aanpak van klimaatvraagstukken.

Bedrijven hanteren DEI-beleid (Diversiteit, Gelijkheid en Inclusie) om redenen zoals het welzijn van werknemers, naleving van de wet en het versterken van de merkidentiteit. Maar critici stellen DEI gelijk aan het prioriteren van imago boven vaardigheden.

Veel Amerikaanse bedrijven hebben hun DEI-beleid afgezwakt of afgeschaft als reactie op Trumps uitvoerend decreet over diversiteit en inclusie en om controverse te voorkomen. Quota's en gerichte actieprogramma's voor DEI zijn onder de loep genomen. Tegenstanders beweren dat ze discriminerend zijn en dat werknemers die op basis van deze criteria worden aangenomen, niet op basis van verdienste worden gekozen. Zo hebben sommige bedrijven genderquota in raden van bestuur afgeschaft.

De reacties van vermogensbeheerders zijn gemengd, gezien het toenemende aantal DEI-zaken dat voor de rechter komt. Hoewel sommigen zwijgen over de kwestie, blijven andere fondsbeheerders in gesprek met bedrijven en verdiepen ze langetermijnrelaties om verbeteringen op dit gebied te bevorderen.

De veranderingen die bedrijven doorvoeren op het gebied van DEI, als reactie op nieuwe druk en verwachtingen, zijn een ander aspect van de veranderende aard van duurzaam beleggen in een steeds complexere wereld.

Veel recente krantenkoppen schetsten een somber beeld van duurzaam beleggen, met uitspraken als "de duurzaamheidscrisis". Het lijdt geen twijfel dat de gouden eeuw van duurzaam beleggen voorbij is. Een nadere blik onthult echter een genuanceerder beleggingsverhaal.

Een vijandig politiek klimaat in de Verenigde Staten maakt het moeilijker om de principes van duurzaam beleggen te volgen. Desondanks blijft de vraag naar duurzaamheidsgerichte strategieën groot, vooral onder institutionele beleggers die zich blijven inzetten voor het behalen van duurzaamheidsdoelen en behoefte hebben aan beleggingsoplossingen op maat.

Ondanks de hype is duurzaam beleggen altijd fundamenteel gericht geweest op financiële en pragmatische kwesties. Deze kwesties blijven cruciaal, ongeacht de politieke grillen van het moment.

Daarom blijven langetermijnbeleggers betrokken. Daarom zijn er kansen voor beleggers die zich in het complexe landschap van vandaag kunnen bewegen.

Duurzaam beleggen is niet dood, maar het is aan het hervormen en evolueren om te voldoen aan de behoeften van een voortdurend veranderende wereld. Het duurde meer dan 100 jaar om overeenstemming te bereiken over wereldwijd geaccepteerde boekhoudprincipes. We proberen sneller hetzelfde resultaat te bereiken, terwijl de aarde elk jaar warmer wordt.

Het is geen verrassing dat er wat obstakels op de weg zijn.