Brandengolf in Ourense: we moeten dringend naar de mensen en hun bewakers luisteren om herhaling te voorkomen.

Ana Tuñas Matilla

San Miguel de Bidueira (Ourense), 17 augustus (EFE). - De brandgolf die Ourense teistert, onderstreept de noodzaak om de brandpreventie- en blusprotocollen te herzien en aan te passen aan de nieuwe demografische en klimatologische realiteit. Aan deze dringende behoefte moet worden voldaan door te luisteren naar de inwoners, de hoeders van een gebied die ze weten te beschermen.

In de regio zijn ze gewend aan branden, die al sinds mensenheugenis jaar na jaar voorkomen. Er zijn altijd mensen geweest die hun toevlucht namen tot branden om het bos te ontdoen van vegetatie en dieren, en brandstichters die vuren stichtten voor het plezier om ze te zien branden.

Maar nog nooit eerder werden er zoveel plagen tegelijk geregistreerd, en waren ze ook niet zo heftig en moeilijk te bestrijden. En dat komt niet alleen door de ingewikkelde topografie van de regio, de smalle wegen vol bochten en de weelderige vegetatie, waar nauwelijks industrie is.

Er zijn meerdere factoren die alle verwachtingen hebben overtroffen: de extreme en ongebruikelijke maximumtemperaturen die sinds begin augustus zijn gemeten, de grote hoeveelheid brandstof (gras en struikgewas) die is achtergelaten door de hevige regenval tot juni en de droogte van het land als gevolg van het daaropvolgende gebrek aan neerslag .

Bergen en bossen vol brandstof

Maar als er één oorzaak is die boven alles uitsteekt, dan is het wel de verwaarlozing van de bergen en de bossen , aldus de lokale bewoners. Zij bekritiseren het feit dat de regels op kantoor worden gemaakt, zonder rekening te houden met de realiteit van het gebied en alleen met de doelstellingen.

De voornaamste klacht: de bergen en bossen zijn niet ontbost of winterklaar gemaakt, terwijl "de verantwoordelijken" zich wel bewust zijn van de realiteit: de extensieve veehouderij, de beste natuurlijke bosmaaier, is de afgelopen decennia in de regio sterk afgenomen en de dorpen zijn nauwelijks bevolkt. Bovendien zijn de dorpen die er nog zijn, te oud om dergelijk werk te doen.

Sinds 9 augustus ervaren de bewoners van het gebied de verschrikkingen van de golf van bosbranden die het Centraal Massief van Ourense teistert. Deze verwoest niet alleen hectares, maar verwoest ook de bestaansmiddelen en huizen van duizenden mensen.

Kleine veehouderijen, bedrijven die hun dieren (koeien, schapen en geiten) door weilanden en bossen laten drijven, zijn aan het verdwijnen vanwege een gebrek aan generatiesucces en, volgens voormalige veehouders, het onvermogen om zich aan te passen aan de steeds strengere regelgeving . Dit heeft ertoe geleid dat veel mensen de afgelopen 10 tot 15 jaar de handdoek in de ring hebben gegooid.

Deze dieren hielden de bossen en bergen in bedwang doordat ze ervan aten , en ze hielden ook de paden schoon door er simpelweg overheen te lopen. Nu is het onmogelijk om er langs te komen omdat het struikgewas ze heeft overwoekerd en niemand ze schoonmaakt.

Ook zijn veel moestuinen verdwenen, net als veel dorsvloeren. Deze zijn veranderd in kruiden"fabrieken", omdat de mensen die ze verbouwden en verzorgden, er niet meer zijn of te oud zijn om dat nog te doen.

Als iemand een lucifer gooit, gaan we allemaal in vlammen op.

Ook klagen velen dat de milieuregels het lastig maken om veel gebieden te ontruimen , hetzij vanwege de aanwezigheid van beschermde soorten, hetzij vanwege het aantal vergunningen dat nodig is om bomen van het terrein te verwijderen.

"Kijk eens hoe alles erbij ligt, er is niemand gekomen om het op te ruimen, als iemand een lucifer aansteekt, gaan we allemaal in vlammen op." Dat was het meest gehoorde refrein begin augustus, toen er in tegenstelling tot andere jaren geen soldaten door de straten patrouilleerden om brandstichters af te schrikken.

"Een paar jaar geleden kregen we een boete omdat we hier land hadden gekapt omdat we een beschermde plant hadden aangeraakt. We hebben het nooit meer gedaan, en kijk nu, alles is verloren", zegt een buurtbewoner terwijl we door Cabeza de Manzaneda lopen, de berg met het enige skigebied van Galicië, die in de as is gelegd.

Daarbij komt nog de klimaatverandering , die voor ongekende temperaturen in Ourense heeft gezorgd, althans al een aantal dagen achter elkaar. Het gebrek aan regenval en de harde wind hebben er ook niet toe bijgedragen dat de brand geblust is.

Uitgeputte troepen. Het landschap van een leven, verwoest.

Omdat er duidelijk te weinig middelen zijn, concentreren de brandweerlieden en het UME-personeel zich op het redden van de dorpen . Dat kan ook niet anders. De vlammen blijven bergen en bossen verwoesten en veel veehouders hebben geen middelen meer om hun vee te voeden.

Veel brandweerlieden zijn uitgeput, en dat geldt ook voor de bevolking. Ze hebben dagenlang moeten aanzien hoe het vuur van de ene plek naar de andere oversloeg, zonder dat er een einde in zicht was. Het was een verschrikking die het leven van een dierbare compleet van de kaart veegde .

Ondanks alles blijven ze zij aan zij werken. De bewoners helpen de brandweer niet alleen om te voorkomen dat de vlammen de dorpen binnendringen met scheppen gemaakt van "xestas" (een plant die veel voorkomt in de regio), maar ze laten hen ook zien waar het vuur zich zou kunnen verspreiden, waar ze geïmproviseerde brandgangen kunnen bouwen, waar ze water kunnen krijgen, hoe ze naar een ander dorp kunnen komen waar de alarmen zijn afgegaan, enzovoort.

Zonder hun medewerking, zonder hun medeweten, zou het onmogelijk zijn om ze uit te roeien, en als je niet naar ze luistert, zal het onmogelijk zijn om te weten hoe je ze kunt vermijden, want zij zijn degenen, en alleen zij, die de kennis bezitten die ze hebben opgedaan door eeuwenlang met het gebied te leven, doorgegeven van generatie op generatie .

Ik schreef dit artikel na gesprekken met tientallen getroffenen, met wie ik meer dan een week de verschrikkingen heb meegemaakt van de brandgolf die het Centraal Massief van Ourense teistert (Chandrexa de Quixa, O Barco de Valdeorras, Mormentelos, enz.), die een onuitwisbare indruk op ons leven zullen achterlaten. Mijn oorsprong ligt daar, in een van die dorpen die de regio rijk is en die uiteindelijk zullen verdwijnen, en daarmee ook de wijsheid van de mensen. EFEverde

geldautomaat/jcr