Stowarzyszenia kosztorysantów i architektów będą udzielać bezpłatnych porad dotyczących odbudowy domów po pożarach.

Pożary, które spustoszyły Hiszpanię w lipcu i sierpniu, pozostawiły po sobie druzgocące żniwo nie tylko pod względem spalonego obszaru – ponad 411 000 hektarów – ale także w obszarach mieszkalnych. Wobec braku oficjalnych danych, domy zostały całkowicie lub częściowo zniszczone w różnych częściach kraju, szczególnie w Galicji, Kastylii i León, Kastylii-La Manchy, Asturii, Estremadurze i Madrycie.

W tym kontekście, Generalna Rada Architektury Technicznej Hiszpanii (CGATE) podkreśla pilną potrzebę zajęcia się odbudową po pożarach jako szansą na poprawę bezpieczeństwa domów na styku terenów dzikich i miejskich (WUI). „Chodzi nie tylko o odbudowę tego, co zostało utracone, ale także o budowę domów lepiej przygotowanych na ryzyko, które będzie się nasilać w nadchodzących dekadach z powodu ekstremalnych warunków pogodowych” – mówi Alfredo Sanz, prezes CGATE.

Stowarzyszenia kosztorysantów i architektów technicznych służą bezinteresowną pomocą różnym organom administracji i osobom poszkodowanym w wyniku pożarów, udzielając porad i przeprowadzając wstępną ocenę stanu dotkniętych pożarami domów.

Po podpisaniu umowy ramowej z właściwą administracją regionalną, która określa charakter i wartość prac profesjonalnych, architekt techniczny lub geodeta przeprowadzi bezpłatną wstępną ocenę uszkodzeń i zakwalifikuje dom jako nadający się do remontu lub opuszczony.

Niniejsza porada stanowi uzupełnienie rekompensat finansowych oferowanych przez różne wspólnoty autonomiczne, a także tych ogłoszonych przez rząd za szkody w głównych miejscach zamieszkania, które wahają się od maksymalnej kwoty 5160 euro (za szkody wewnątrz, ale nie za szkody konstrukcyjne) do 15 210 euro (za całkowite zniszczenie).

Wydział Architektury Technicznej zwraca uwagę, że większość zniszczonych domów nie posiada pasywnej ochrony przeciwpożarowej: drewniane konstrukcje bez zabezpieczeń ogniochronnych, podatne dachy, przylegające magazyny z materiałami palnymi lub brak odpowiednich systemów wykrywania i gaszenia pożaru. „Każda renowacja musi uwzględniać nie tylko naprawę uszkodzeń, ale także wdrożenie rozwiązań konstrukcyjnych, które zwiększą poziom ochrony i zmniejszą narażenie na ogień” – wyjaśnia Sanz.

Wśród działań zalecanych przez CGATE znajdują się: wzmocnienie konstrukcji zaprawami ognioodpornymi, nakładanie farby pęczniejącej na elementy drewniane, wymiana dachów i elewacji na materiały o większej odporności ogniowej oraz instalacja systemów automatycznego wykrywania i zraszaczy wewnętrznych. Ponadto zaleca się zagospodarowanie terenów zewnętrznych poprzez projekty zagospodarowania terenu oparte na ogrodnictwie zapobiegawczym, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się płomieni.

Organizacja ta podkreśla, że ​​proces renowacji po pożarze należy postrzegać jako inwestycję w profilaktykę i ochronę. „Dom może stać się «zaporą przeciwpożarową», jeśli jest dobrze zaprojektowany, utrzymywany i wyposażony. Remont z zachowaniem kryteriów bezpieczeństwa nie tylko chroni dotknięty pożarem dom, ale także przyczynia się do ochrony całego środowiska” – podkreślają.

CGATE wzywa również do wdrożenia szczegółowych przepisów dotyczących rewitalizacji na styku obszarów miejskich i dzikiej przyrody, które ujednoliciłyby wymagania dotyczące budownictwa, planowania urbanistycznego i zarządzania środowiskiem naturalnym. „Pożary nie są już incydentami odosobnionymi: stanowią zagrożenie strukturalne. Odbudowa nie może ograniczać się do przywracania domów do stanu poprzedniego, ale musi dokonać jakościowego skoku pod względem bezpieczeństwa, efektywności i zrównoważonego rozwoju” – podsumowuje Alfredo Sanz.