Pięć kluczowych polityk promujących elektryfikację transportu drogowego na rynkach rozwijających się

Transport drogowy odpowiada za około 18% całkowitej globalnej emisji _CO2 i jest powiązany ze znaczną częścią zanieczyszczenia powietrza w miastach, ponieważ około 94% globalnego zużycia energii w transporcie drogowym opiera się na paliwach kopalnych. Dekarbonizacja tego sektora wymaga przyspieszonej elektryfikacji pojazdów lekkich, autobusów, ciężarówek, jednośladów i trójkołowców, w połączeniu z rozbudową infrastruktury ładowania i energii elektrycznej pochodzącej ze źródeł odnawialnych.

Aby świat był na dobrej drodze do osiągnięcia celów klimatycznych Porozumienia Paryskiego, flota pojazdów elektrycznych (EV) musiałaby wzrosnąć ośmiokrotnie w ciągu najbliższych pięciu lat . Do 2050 roku pojazdy elektryczne musiałyby stanowić ponad 90% globalnych samochodów na drogach. W 2024 roku jeden na pięć sprzedanych samochodów przypadał jeden pojazd elektryczny. Do końca tego roku globalna sprzedaż pojazdów elektrycznych przekroczyła 17 milionów , wzrastając z zaledwie 650 000 w 2015 roku. Większość pojazdów elektrycznych i ładowarek jest wdrażana w Chinach, Europie i Stanach Zjednoczonych, podczas gdy większość rynków rozwijających się nadal pozostaje w tyle ze względu na istniejące bariery.

Jedną z istotnych barier jest to, że obecnie pojazdy elektryczne i infrastruktura ładowania są poza zasięgiem finansowym rynków rozwijających się, co pogłębia ograniczony dostęp do kapitału i finansowania. Ukierunkowane strategie polityczne mogą rozwiązać te i inne bariery, takie jak środki finansowe i fiskalne, które mogą pomóc w poprawie przystępności cenowej pojazdów elektrycznych i ładowarek.

Poniżej przedstawiono pięć polityk i środków mających na celu umożliwienie i przyspieszenie elektryfikacji transportu drogowego w krajach rozwijających się:

1. Wyznaczanie ambitnych celów dla infrastruktury pojazdów elektrycznych i ładowania

   Przyjęcie ambitnych celów dotyczących sprzedaży pojazdów elektrycznych jest ważnym czynnikiem wspierającym transformację. Opierając się na uwzględnieniu dostępnych zasobów i lokalnego kontekstu, te krajowe lub regionalne cele mogą wysyłać jasne sygnały inwestorom, podmiotom przemysłowym i potencjalnym konsumentom, a także ukierunkowywać inwestycje w niezbędną infrastrukturę i zwiększać zaufanie rynku.

   Wiele krajów i miast ogłosiło podobne ambicje. Republika Zielonego Przylądka wyznaczyła cel, aby do 2035 roku 100% nowych samochodów osobowych było elektrycznych . Podobnie Chile przyjęło cel, aby do 2035 roku 100% sprzedaży samochodów osobowych i autobusów komunikacji miejskiej było elektrycznych . Prowincja Hajnan (Chiny) wyznaczyła cel, aby do 2030 roku 100% sprzedaży samochodów osobowych było elektrycznych , dążąc do tego, aby do tego czasu 45% wszystkich samochodów na wyspie było elektrycznych.

2. Promowanie zrównoważonej mobilności w miastach

   Szybko rosnąca populacja miejska na rynkach rozwijających się doprowadzi do nasilenia działalności transportowej i wzrostu poziomu zanieczyszczenia powietrza w miastach związanego ze spalaniem paliw kopalnych. Zrównoważona mobilność miejska wymaga nie tylko elektryfikacji pojazdów, ale także ograniczenia ruchu pojazdów prywatnych. Aby promować zrównoważoną mobilność, miasta mogą wdrażać różne strategie i środki . Na przykład, promując rozwój obszarów miejskich o mieszanym przeznaczeniu lub zwartą zabudowę miejską w celu zmniejszenia zapotrzebowania na podróże miejskie. Gdy nie da się uniknąć ruchu pojazdów prywatnych, miasta mogą również wdrażać środki kontekstowe, takie jak ograniczenia dotyczące tablic rejestracyjnych, limity pojazdów, strefy niskiej emisji i przepisy dotyczące parkowania publicznego. Można również oferować zachęty, aby zachęcić do korzystania z pojazdów elektrycznych, co w konsekwencji zwiększy popyt na rynku.

3. Wykorzystanie finansowania rozwoju dla projektów transportu publicznego z napędem elektrycznym

   Nowoczesne systemy transportu publicznego oferują bardziej energooszczędną opcję w porównaniu z samochodami osobowymi i pozostają najbardziej przystępną cenowo i zrównoważoną opcją dla społeczności i gospodarstw domowych, których nie stać na samochód. Łączą one ludzi z większą liczbą możliwości edukacyjnych, miejsc pracy i innymi formami aktywności gospodarczej, odgrywając tym samym kluczową rolę w zrównoważonym rozwoju.

   Zakup flot autobusów elektrycznych i powiązanej z nimi infrastruktury ładowania często przekracza możliwości finansowe krajów rozwijających się. W takim przypadku finansowanie ze strony banków rozwoju lub wielostronnych instytucji rozwoju może zostać wykorzystane do wsparcia wdrażania autobusów elektrycznych i odpowiedniej infrastruktury ładowania w tych krajach.

   W Bogocie (Kolumbia) Międzyamerykański Bank Rozwoju udzielił pożyczek na wymianę autobusów z silnikami diesla na elektryczne. W Dakarze (Senegal) Bank Światowy sfinansował wdrożenie w pełni elektrycznego systemu szybkiego transportu autobusowego. W Indiach ADB i AIIB udzieliły pożyczek na zakup i utrzymanie 650 autobusów, a także na infrastrukturę ładowania.

4. Wspieranie innowacyjnych modeli biznesowych dla elektrycznych pojazdów dwu- i trzykołowych

   Elektryczne jednoślady i trójkołowce są tańsze niż samochody. Odgrywają znaczącą rolę w zaspokajaniu podstawowych potrzeb transportowych mieszkańców rynków rozwijających się, takich jak codzienne dojazdy do pracy, taksówki i dostawy. Ponadto oferują możliwości rozwoju przemysłu poprzez lokalną produkcję i montaż pojazdów.

   Jednak dostępność i finansowanie tego typu pojazdów może być trudne na rynkach rozwijających się. Innowacyjne modele biznesowe, takie jak leasing i wymiana akumulatorów, mogą rozwiązać problem wysokich kosztów początkowych i zmniejszyć obawy konsumentów dotyczące konserwacji i degradacji akumulatorów.

   W Kenii i Tajlandii wymiana akumulatorów sprawia, że elektryczne jednoślady są bardziej opłacalne niż ich odpowiedniki zasilane paliwami kopalnymi. W Chinach sieci wymiany akumulatorów umożliwiły kierowcom dostaw pełne naładowanie jednośladów i trójkołowców w mniej niż minutę.

5. Zaspokajanie potrzeb grup wrażliwych, dotkniętych procesem transformacji

   Na rynkach rozwijających się przejście na pojazdy elektryczne może dotknąć zmarginalizowane grupy, które polegają na łańcuchu wartości transportu drogowego opartego na paliwach kopalnych i mogą nie być w stanie pozwolić sobie na wysokie koszty zakupu elektrycznych alternatyw. Grupy te – do których należą mali operatorzy usług transportowych i indywidualni pracownicy – mogą również doświadczyć znacznego spadku dochodów w trakcie procesu transformacji, co może spowodować utratę źródeł utrzymania przez niektóre osoby i rodziny .

   Aby wspierać te grupy i zaspokoić ich potrzeby, decydenci powinni wdrożyć bardziej inkluzywny proces konsultacji i budowania zaufania, angażując grupy wrażliwe działające zarówno w sektorze formalnym, jak i nieformalnym. Inkluzywny proces, uwzględniający potrzeby i perspektywy wszystkich, może zaowocować niedrogimi i dostępnymi planami, które zabezpieczą źródła utrzymania i zapewnią sprawiedliwą transformację w kierunku zrównoważonego transportu.