Hava ısınıyor, yarasaların rakımı artıyor

İklim değişikliği hakkındaki gerçek mi? Yarasalardan geliyor. Uzun ömürlü memeliler (kırk bir yıla kadar yaşarlar) ve yavaş ürerler (genellikle yılda bir yavru doğururlar), insan etkisine en duyarlı hayvanlar arasındadır . Ve iklim değişikliği ile biyoçeşitlilik arasındaki ilişkiye dair değerli bilgiler sunuyorlar. Nitekim, doğumdan hemen sonra giderek daha sık görülen sıcak hava dalgaları, yalnızca yapay olanlarda ("yarasa yuvaları" olarak adlandırılır) değil, aynı zamanda binalarda ve hatta ağaç kovuklarında da çeşitli türlerden yavruları öldürüyor. Napoli Federico II Üniversitesi'nde ekolojist ve dünyanın önde gelen yarasa uzmanlarından biri olan Danilo Russo , "Bunlar, özellikle oy kullanmayan, lobi oluşturmayan ve parti üyelik kartları olmayan hayvanlardan geldikleri için, şüphe götürmez sinyallerdir," diye açıklıyor. "Bu nedenle, davranışları insan eyleminin neden olduğu iklim değişikliğini ortaya koyduğunda , onlara inanmak zorundayız."

Yeni dengeler

Russo'nun koordine ettiği ekip, uzun yıllardır çalıştığı Abruzzo, Lazio ve Molise Milli Parkı'nı izleyerek kesin kanıtlar topladı. Bu bölgede kış sıcaklıkları yirmi yılda 4 santigrat derece arttı. Bunun bariz sonuçları var. Russo, "Nehirle ilişkili bazı türler, daha ılıman iklim ve daha fazla böcek bolluğu sayesinde daha elverişli hale gelen daha yüksek rakımlara üreme alanlarını kaydırıyor ," diye açıklıyor. Bu, üreme dişileri "ilerleyen sıcakları" takip ederek 24 yılda 175 metre yükseğe çıkan Daubenton yarasasının (Myotis daubentonii) durumudur. Bunu, kendilerine barınak ve yiyecek sağlayan bölgenin yemyeşil nehir kıyısı bitki örtüsünden yararlanarak yaparlar. Mağaralar ve sıcak iklimlerle özdeşleşen nadir Capaccini yarasası (Myotis capaccinii) daha da hızlı adapte oldu: "Daha 2023'te, daha önce hiç görülmemiş bir yerde, 870 m'de kaydettik," diye devam ediyor ekolog. "Temmuz 2025'te, parkın kalbinde, 1.020 m'de bir dişi gözlemledik."

Hayatta kalma stratejisi

Bu tartışılmaz kanıt, Park İdaresi tarafından finanse edilen ve Luca Cistrone ile AnEcoEvo Laboratuvarı'nın (Napoli II. Federico Üniversitesi Tarım Bölümü) Berlin Doğa Tarihi Müzesi'nden Mirjam Knörnschild ile iş birliği içinde yer aldığı bir araştırma projesi olan bu çalışma gibi belirli çalışmaların önemini teyit ediyor. Genel amaç , yarasaların devam eden küresel ısınmaya nasıl tepki verdiğini anlamak . Sadece irtifa değiştirerek değil, aynı zamanda vücut boyutlarını da artırarak. Görünüşe göre Myotis daubentonii de yaklaşık yirmi yıllık bir süre içinde vücut boyutunu artırmış. Russo, "Daha sıcak barınaklarda üremek, vücutlarını ısıtmak için gereken enerjiden tasarruf etmek anlamına geliyor ve anneler bu enerjiyi yavrularını büyütmeye yatırıyor," diye açıklıyor. Peki, iklim bu memelilere fayda sağlıyor mu? Söylemesi zor. Böceklerin hızla azaldığı bir dünyada, İtalyan yarasaları gibi böcekçil yarasalar için daha büyük bir vücut boyutu avantajdan çok dezavantaj olabilir.

İklim değişikliğinin ciddi tehdidi, Russo tarafından koordine edilen ve Friulian ormanlarında yaşayan iki göçmen türden biri olan sıradan gece kuşu yavrularının ölüm oranlarını belgeleyen bir başka çalışmayla da doğrulandı. Russo, "En sıcak ağaç kovukları dişi yavruları cezbeder," diye açıklıyor, "ancak sıcak hava dalgaları geldiğinde, aynı barınaklar yavruların kaçamayacağı ölümcül tuzaklara dönüşür." Çalışmanın sonuçları "Ecology and Evolution" dergisinde yayınlandı.