Te midden van de mist van Monserrate ontwaken tientallen kolibries Bogotá
Paula Cabaleiro
Bogotá, 20 mei (EFE) - De Monserrate-heuvel, die 's ochtends is gehuld in dichte mist, ontwaakt elke dag met een tafereel dat niet zou misstaan in een sprookje: tientallen kolibries komen tevoorschijn uit de struiken van het hoge Andeswoud en begroeten wandelaars met fladderende vleugels terwijl ze het steile pad naar het heiligdom beklimmen.
Monserrate ligt op 3.150 meter boven zeeniveau, in het oostelijke deel van Bogota, en is een bekend bedevaartsoord vanwege de beklimming van de ruim 1.500 traptreden door boetelingen. Het is tevens een natuurreservaat, waar vogels als de kolibrie beschutting en voedsel vinden te midden van de vegetatie van de Andes.
Het pad, dat dagelijks vanaf 5 uur 's ochtends door duizenden mensen wordt beklommen, is gehuld in een dichte mist. Als een mystieke sluier verandert de heuvel in een bijna heilige plek.
"Als het bewolkt is, komen kolibries vaker, omdat ze niet van direct zonlicht houden. Ze komen uit de mist om je te groeten, precies wanneer je het meest moe bent en bijna boven bent", legt Luis Eduardo Parra, een van de gidsen van de El Paramuno Bird Trail, een route die zeven jaar geleden werd geopend op deze beschermende heuvel in Bogotá, uit aan EFE.
Het pad is een van de beste plekken in Colombia om deze vogels te observeren. Jaarlijks komen er zo'n 6.000 bezoekers, waaronder internationale toeristen. Bijvoorbeeld een Brits stel dat speciaal naar het park kwam om de vogels te zien.
"Er is geen andere plek die hierop lijkt, namelijk in een stad", vertelden ze aan EFE, verbaasd over de nabijheid van de kolibries, terwijl hun tolk hen vertelde wat Parra de groep had verteld.
Verscholen tussen de takken van de bomen zijn de blauwe veren van de schreeuwkolibrie, de oranje en paarse veren van de paramo-kolibrie, waaraan het pad zijn naam ontleent, en de lange snavel van de zwaardstaartkolibrie, een endemische variëteit van de regio die een van de 18 verschillende soorten is die in Monserrate te vinden zijn.
Ondanks hun kleine formaat zijn kolibries wezens van uitersten: "Overdag klopt hun hart ongeveer 1200 keer per minuut en hun lichaamstemperatuur kan oplopen tot 40 graden", legt de gids uit.
's Nachts raken ze echter in een staat van complete lethargie: hun temperatuur daalt tot 10 graden en hun hartslag tot slechts 100 slagen per minuut, waardoor ze kwetsbaar zijn voor roofdieren.
Ze rusten verborgen in takken en struiken, kwetsbaar voor roofdieren als slangen, roofvogels en zelfs katten die door bezoekers op de heuvel zijn achtergelaten.
Overdag vechten ze echter onvermoeibaar om hun territorium te verdedigen: "De bosuil en de paramuno zijn erg territoriaal. Ze vechten de hele dag om voedsel", legt Parra uit, terwijl bezoekers de razernij van de vleugels rond wilde bloemen en waterpoelen op strategische punten langs het pad gadeslaan.
Het El Paramuno-pad, slechts 300 meter lang, is niet alleen een uitstekende plek om kolibries te spotten, maar ook een pedagogisch hulpmiddel voor milieueducatie.
De NGO Audubon en het bestuur van Cerro de Monserrate zijn een partnerschap aangegaan om het publiek bewust te maken van het belang van vogelbescherming. Deze samenwerking is ook terug te zien in de nieuwe bewegwijzering met foto's van de verschillende soorten die langs de route voorkomen. Zo zijn ze makkelijker te identificeren.
De waterbakken, rood zodat de vogels makkelijker te herkennen zijn, vereisen zorgvuldig onderhoud: "We gebruiken suikerwater, maar dat moet elke dag worden ververst, want het gaat snel gisten in de zon en dat kan schadelijk zijn voor de vogels", zegt de gids, terwijl hij naar een van de doorzichtige bakken wijst die in de bomen hangen.
Naast de kolibries die hier verblijven, komen er ook vogels uit andere thermische gebieden op zoek naar bloeiende planten. Hierdoor verandert de heuvel in een levendige ecologische corridor.
Voor Audubon zijn kolibries meer dan alleen een toeristische attractie: ze zijn waarschuwingsborden tegen klimaatverandering en ambassadeurs van biodiversiteit.
Colombia, het land met het grootste aantal vogelsoorten ter wereld, heeft met Bogotá een duidelijk voorbeeld van hoe je wilde dieren kunt beschermen, zelfs in een metropool met meer dan acht miljoen inwoners.
"Het doel is dat iedereen de magie van vogelspotten in zijn natuurlijke habitat kan ervaren en inzicht krijgt in de essentiële rol die ze spelen in onze ecosystemen", vertelde Camilo Cardozo, directeur van Audubon in Colombia, aan EFE.
Naarmate de ochtend vordert, verdwijnt de mist en keren de kolibries terug naar de diepten van het bos. Hun gefladder blijft echter in de lucht hangen, een herinnering aan het feit dat de natuur zelfs midden in de stad nog steeds zingt voor degenen die weten te luisteren. EFE
pc/mvo/gad/cc
En als u hem nog niet hebt ontvangen, kunt u zich hier inschrijven voor onze mailinglijst.
efeverde
