Verenigingen van bouwkostendeskundigen en architecten geven gratis advies over de herbouw van huizen na de branden.

De bosbranden die Spanje in juli en augustus teisterden, hebben een verwoestende tol geëist, niet alleen in termen van verbrande oppervlakte – meer dan 411.000 hectare – maar ook in woonwijken. Bij gebrek aan officiële gegevens zijn huizen in verschillende delen van het land geheel of gedeeltelijk verwoest, met name in Galicië, Castilië en León, Castilië-La Mancha, Asturië, Extremadura en Madrid.

Gezien dit scenario benadrukt de Algemene Raad voor Technische Architectuur van Spanje (CGATE) de urgentie van herstel na brand als een kans om de veiligheid van woningen in het grensgebied tussen stedelijk en wild gebied (WUI) te verbeteren. "Het gaat niet alleen om het herbouwen van wat verloren is gegaan, maar ook om het bouwen van woningen die beter voorbereid zijn op een risico dat de komende decennia zal blijven toenemen als gevolg van extreem weer", aldus Alfredo Sanz, voorzitter van CGATE.

De verenigingen van kostendeskundigen en technische architecten staan ​​belangeloos ter beschikking aan de diverse overheidsdiensten en de getroffenen om advies te geven en een voorlopige beoordeling uit te voeren van de staat van de getroffen woningen.

Zodra er een raamovereenkomst is getekend met de betreffende regionale overheid, waarin de aard en de waarde van de professionele werkzaamheden zijn vastgelegd, voert de technisch architect of landmeter een gratis voorlopige expertise uit van de schade, waarbij de woning wordt geclassificeerd als gerenoveerd of vervallen.

Dit advies is een aanvulling op de financiële compensaties die de verschillende autonome regio's bieden en op de compensaties die de regering heeft aangekondigd voor schade aan primaire woningen. Deze compensaties variëren van maximaal € 5.160 (voor schade aan het interieur, maar niet aan de structuur) tot € 15.210 (voor volledige vernieling).

De afdeling Technische Architectuur wijst erop dat de meeste beschadigde huizen passieve brandbeveiliging missen: houten constructies zonder brandwerende voorzieningen, kwetsbare daken, aangebouwde loodsen met brandbare materialen of een gebrek aan adequate branddetectie- en blusvoorzieningen. "Bij elke renovatie moet niet alleen rekening worden gehouden met het herstel van de schade, maar ook met de integratie van constructieve oplossingen die het beschermingsniveau verhogen en de blootstelling aan brand verminderen", legt Sanz uit.

Tot de door de CGATE aanbevolen interventies behoren onder meer het versterken van constructies met brandwerende mortels, het aanbrengen van brandvertragende verf op houten elementen, het vervangen van daken en gevels door brandwerende materialen en het installeren van automatische detectiesystemen en sprinklers binnenshuis. Daarnaast is het raadzaam om buitenruimtes aan te pakken met landschapsontwerpen die gebaseerd zijn op preventief tuinieren om de verspreiding van vlammen te verminderen.

Deze organisatie benadrukt dat het herstelproces na een brand gezien moet worden als een investering in preventie en bescherming. "Een huis kan een 'brandgang' worden als het goed ontworpen, onderhouden en uitgerust is. Renovatie volgens veiligheidscriteria beschermt niet alleen het getroffen huis, maar draagt ​​ook bij aan de bescherming van de hele omgeving", benadrukken ze.

De CGATE roept ook op tot de implementatie van specifieke regelgeving voor herstel op het raakvlak tussen stad en natuur, die de eisen voor bouw, stadsplanning en beheer van de natuurlijke omgeving zou verenigen. "Branden zijn niet langer geïsoleerde incidenten: ze vormen een structureel risico. Wederopbouw kan niet beperkt blijven tot het terugbrengen van woningen naar hun oorspronkelijke staat, maar moet een kwalitatieve sprong voorwaarts maken op het gebied van veiligheid, efficiëntie en duurzaamheid", concludeert Alfredo Sanz.