Volgens een onderzoek is Peru in 40 jaar tijd 4 miljoen hectare aan natuurlijke vegetatie kwijtgeraakt.

Lima, 5 juni (EFE) - Peru is de afgelopen 40 jaar 4,1 miljoen hectare aan natuurlijke vegetatie kwijtgeraakt, voornamelijk in het Amazonegebied, door activiteiten zoals mijnbouw. ​​In die periode is de vegetatie met 2325% toegenomen, zo blijkt uit een onderzoek naar landbedekking en -gebruik door het platform MapBiomas dat donderdag in Lima is gepubliceerd.

De afname van de natuurlijke vegetatie in Peru wordt geschat op 4% ten opzichte van 1985, terwijl het door de mens veroorzaakte landgebruik met 4,6 miljoen hectare is toegenomen, een toename van 44% ten opzichte van 1985, aldus het rapport "Maps and Data That Speak" over de periode 1985-2024.

Andrea Bravo, technisch coördinator van MapBiomas Peru, legt uit dat 79,1% van het Peruaanse grondgebied nog steeds bedekt is met natuurlijke vegetatie, zoals bossen, mangrovebossen, graslanden en struikgewas, terwijl 32,5% wordt gebruikt voor menselijke activiteiten, zoals landbouw, weidegronden, bosbouwplantages, mijnbouw en stadsontwikkeling.

Door deze veranderingen is er in het Amazonegebied 3 miljoen hectare aan natuurlijke vegetatie verloren gegaan en is het Equatoriale Droge Bos met 4,2% in oppervlakte afgenomen.

Renzo Piana, directeur van het Instituto del Bien Común, merkt op dat de Amazone het meest getroffen biotoop is door mijnbouw, met een 157-voudige toename van het oppervlak. Momenteel is meer dan 50% van de mijnbouwactiviteiten in het land geconcentreerd in de zuidelijke regio Madre de Dios.

Julia Shimbo, wetenschappelijk coördinator van het MapBiomas Network, wijst erop dat de landbouwactiviteit in 63% van de districten van het land is toegenomen, vergeleken met 43% 40 jaar geleden.

Het landbouwgebied beslaat 14,2 miljoen hectare, wat neerkomt op 11% van het totale grondgebied. De grootste groei vindt plaats bij de teelt van oliepalmen (1.062%) en rijst (193%).

Uit het onderzoek blijkt dat 35% van de rijstoogsten in het Amazonegebied worden verbouwd. Daarmee wordt de kustwoestijn, waar in 1985 het grootste deel van de rijstoogsten werd verbouwd, verdrongen.

Ook de stedelijke infrastructuur groeide met 236.353 hectare, waarbij de grootste impact uitging naar de kustwoestijn, dicht bij de grootste stedelijke centra van het land. Door deze uitbreiding is er in de heuvels aan de kust bijna 23.000 hectare aan oppervlakte verloren gegaan.

De regio's die het meest getroffen zijn door het verlies van natuurlijke vegetatie zijn Loreto, Ucayali, San Martín, Huánuco en Madre de Dios.

Ondertussen zijn de bossen de meest getroffen natuurlijke vegetatie, met een verlies van 2,5 miljoen hectare, terwijl het equatoriale droge bos een proportionele afname van 9% van zijn oorspronkelijke oppervlakte heeft gezien. EFE

mmr/icn