Het is een bacterie die tot dezelfde stam behoort als cholera en die zeesterren doodt.

We hebben eindelijk de schuldige te pakken achter een epidemie die al tien jaar hele zeesterrenpopulaties langs de westkust van Noord-Amerika doodt. Het is een stam van de bacterie Vibrio pectenicide die de Sea Star Wasting Disease (SSWD) veroorzaakt, die wordt beschouwd als de grootste mariene epidemie ooit gedocumenteerd in de natuur. Tot nu toe heeft deze ziekte miljarden zeesterren van meer dan twintig verschillende soorten gedood, van Alaska tot Mexico. Een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Ecology and Evolution door een internationaal onderzoeksteam onder leiding van het Hakai Institute, de University of British Columbia en de University of Washington, meldt dat inzicht in de oorzaak van de ziekte essentieel is voor het ontwikkelen van strategieën om zeesterren en de ecosystemen die door hun achteruitgang zijn getroffen, te herstellen.

De sterrenmoordenaar

Vibrio is een bekend bacteriegeslacht: Vibrio cholerae is bijvoorbeeld de ziekteverwekker die cholera bij mensen veroorzaakt. In het geval van zeesterren veroorzaakt een infectie met de FHCF-3-stam van het Vibrio -pectenicide een ernstige ziekte die begint met uitwendige letsels en die de zeester binnen ongeveer twee weken doodt door het "smelten" van hun weefsel. Meer dan 90% van de zonnebloemzeesterren (Pycnopodia helianthoides), die tot 24 armen kunnen groeien, is in slechts tien jaar tijd uitgeroeid door SSWD, en deze soort staat nu op de Rode Lijst van Bedreigde Soorten van de Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN).

Kelpbossen

Het massale verlies aan zeesterren heeft dramatische gevolgen gehad voor mariene ecosystemen. "Wanneer we miljarden zeesterren verliezen, verandert de ecologische dynamiek dramatisch", aldus Melanie Prentice , hoofdauteur van de studie. "Bij afwezigheid van zonnebloemzeester nemen de populaties zee-egels toe, wat leidt tot het verlies van kelpbossen, met verstrekkende gevolgen voor alle andere mariene soorten en de mensen die ervan afhankelijk zijn." Kelpbossen zijn cruciaal omdat ze leefgebied bieden aan duizenden organismen, bijdragen aan de lokale economie via visserij en toerisme, en koolstofdioxide opslaan. "Inzicht in wat heeft geleid tot het verdwijnen van de zonnebloemzeester is een cruciale stap in het herstel van deze soort en alle voordelen die kelpbossen bieden", voegde Jono Wilson, een van de auteurs van de studie, eraan toe.

Het onderzoek

Na vier jaar onderzoek en analyse om de veroorzaker te identificeren, ontdekte het onderzoeksteam verhoogde concentraties Vibrio-pectenicide in de coelomische vloeistof, het equivalent van ons bloed, van zeesterren. Uiteindelijk identificeerden ze dit als de veroorzaker van de ziekte. "Toen we de coelomische vloeistof tussen zieke en gezonde zeesterren onderzochten, was er fundamenteel één ding anders: Vibrio", aldus coauteur Alyssa Gehman . "We rilden allemaal. We dachten: 'Dit is de oorzaak van de ziekte.'" Om te bevestigen dat de FHCF-3-stam van Vibrio-pectenicide de oorzaak was van SSWD, kweekten de onderzoekers Vibrio- pectenicide uit de coelomische vloeistof van zieke zeesterren en injecteerden dit vervolgens in gezonde zeesterren, waarmee de pathogeniciteit ervan werd aangetoond. Hoewel verder onderzoek nodig is om dit te bevestigen, vermoeden de onderzoekers dat stijgende zeetemperaturen een van de triggers van de ziekte kunnen zijn, aangezien andere stammen van Vibrio gedijen in warm water. "Deze ontdekking opent spannende nieuwe wegen voor het ontwikkelen van oplossingen voor het herstel van soorten ", concludeerde Wilson. "We voeren studies uit naar genetische verbanden met ziekteresistentie, fokken in gevangenschap en experimentele kweek om de meest effectieve strategieën en locaties te begrijpen voor de herintroductie van zonnebloemzeesterren in het wild."