De nieuwe Nationale Strategie ter bestrijding van verwoestijning zal 45 maatregelen ontwikkelen tot 2030.

Madrid, 16 juni (EFE).- De nieuwe nationale strategie ter bestrijding van verwoestijning (ENLD), die maandag werd gepresenteerd door het Ministerie voor Ecologische Transitie en Demografische Uitdaging (MITECO), voorziet in 45 concrete maatregelen voor de periode tot 2030. Deze maatregelen zijn bedoeld om een ​​probleem aan te pakken dat maar liefst 74% van het Spaanse grondgebied bedreigt.

De presentatie vond plaats aan de vooravond van de Werelddag ter Bestrijding van Woestijnvorming en Droogte, die sinds 1994 elk jaar op 17 juni wordt herdacht, toen in Parijs het VN-Verdrag ter Bestrijding van Woestijnvorming (UNCCD) werd aangenomen. Dit internationale verdrag beoogt landdegradatie te stoppen, de gevolgen van droogte te beperken en duurzaam landgebruik te bevorderen, met name in de meest kwetsbare gebieden.

Het ENLD vervangt het Nationale Actieprogramma, dat dateert uit 2008, aldus Elsa Enríquez, adjunct-directeur-generaal Bosbeleid en Bestrijding van Verwoestijning. Ze benadrukte dat dit nieuwe plan "het natuurlijke kapitaal van de aride, semi-aride en droge subhumide zones van Spanje wil behouden en versterken, en tevens wil streven naar neutraliteit van de bodemdegradatie."

Optredens

Deze strategie zal gericht zijn op het identificeren van initiatieven die de samenwerking tussen de publieke en de private sector bevorderen om geïntegreerde projecten of acties te lanceren om dit probleem aan te pakken. Daarnaast zal het toezichtsysteem voor evaluatie en monitoring worden versterkt en zullen alle mogelijke gegevens worden opgenomen in het Geïntegreerd Biodiversiteitsinformatiesysteem.

Bovendien zal het plan het Nationale Plan van Prioritaire Acties voor hydrologisch en bosherstel, erosiebestrijding en bescherming tegen woestijnvorming herzien en actualiseren. Ook zullen er herstelmaatregelen voor de getroffen gebieden worden geïntegreerd.

Tot de uitdagingen behoren onder meer de ontwikkeling van een Atlas van verwoestijning in Spanje, het opstellen van een methodologische gids om specifieke gebieden voor interventie te identificeren en prioriteren, en de oprichting van een Nationaal Comité voor de bestrijding van verwoestijning.

Spanje beschouwt zichzelf als een "getroffen partij" in het licht van een probleem dat "tot 74% van het grondgebied met verwoestijning bedreigt", aldus Enríquez. Bovendien zet het zich in voor andere getroffen landen en "voor de planeet, aangezien 40% van het land is gedegradeerd."

De directeur-generaal van Biodiversiteit, Bossen en Woestijnvorming, María Jesús Rodríguez, voegde daaraan toe dat "landherstel banen creëert, de klimaattransitie en economische veerkracht ondersteunt en bijdraagt ​​aan voedselzekerheid."

Mar Menor

Een voorbeeld van herstelwerkzaamheden zijn de werkzaamheden die zijn uitgevoerd om de Mar Menor te herstellen, "een voorbeeld van een allesomvattend model voor de bestrijding van bodemdegradatie en woestijnvorming", aldus María Torres-Quevedo, adjunct-directeur Bosbeleid en Bestrijding van Woestijnvorming.

Volgens Torres-Quevedo hebben vier belangrijke activiteiten de levensvatbaarheid van de lagune de afgelopen decennia ondermijnd: "mijnbouw, stadsontwikkeling, intensieve landbouw en varkenshouderij."

Het kader van prioritaire acties om "aan te pakken bij de bron en prioriteit te geven aan op de natuur gebaseerde oplossingen, de natuurlijke dynamiek van de lagune te herstellen en de meest getroffen gebieden van het stroomgebied te restaureren en weer in hun natuurlijke staat te herstellen" vereiste een initieel budget van € 484 miljoen.

Van de specifieke acties die het Directoraat-generaal Biodiversiteit, Bossen en Verwoestijning uitvoert, valt de "groene gordel" op, bestaande uit wetlands, groene filters en herintredingsgebieden. Het doel is om water op te vangen en te zuiveren, de afvoer te verminderen en sediment vast te houden voordat het de lagune bereikt, en daarnaast bij te dragen aan de verbetering van de biodiversiteit.

Het plan omvat andere acties, zoals de sanering van verlaten mijnbouwlocaties en de versterking van staatscentra voor het behoud van mariene soorten en de productie van planten, evenals de ontwikkeling van een beslissingsondersteuningssysteem dat een effectievere monitoring van interventies mogelijk maakt.