Budownictwo: Włoskie MŚP wciąż pracują nad zrównoważonym rozwojem.

W sektorze budowlanym jedynie 27% średnich firm publikuje dokument dotyczący zobowiązań środowiskowych, w porównaniu z 73% dużych firm. Takie są główne wnioski z badania dotyczącego zrównoważonego rozwoju włoskich firm budowlanych, opublikowanego przez Standard Ethics . Analiza objęła 30 włoskich firm , w tym Webuild, Itinera, Pizzarotti, Ghella, Rizzani de Eccher, Bonatti, Salcef, CMB, Trevi, Techbau, oraz piętnaście średnich firm o przychodach przekraczających 50 milionów euro, w celu zmierzenia poziomu ich dojrzałości w zarządzaniu kwestiami środowiskowymi, społecznymi i ładu korporacyjnego.

Różnica między dużymi a średnimi firmami pogłębia się, jeśli chodzi o cele dekarbonizacji : żadna z firm o przychodach powyżej 50 milionów euro nie przyjęła celu „zerowej emisji netto” ani planów dotyczących wykorzystania energii odnawialnej; zaledwie 7% deklaruje zamiar redukcji emisji CO₂. Jednak wśród dużych grup świadomość wydaje się być bardziej powszechna: 27% realizuje cele neutralności węglowej, 73% zajmuje się zużyciem energii, a 67% deklaruje emisję gazów cieplarnianych.

Nierówności między obiema grupami w badanej próbie są również widoczne na płaszczyźnie społecznej. Żadna z mniejszych firm nie ma polityki dotyczącej praw człowieka ani sztucznej inteligencji, a tylko 27% publikuje dokumenty poświęcone różnorodności i integracji. W dużych firmach wskaźniki te wynoszą odpowiednio 47% i 60%. W obu przypadkach jednak zarządzanie sztuczną inteligencją nadal nie istnieje.

Równość płci wypada lepiej – 67% średnich firm publikuje polityki równości płci, co przewyższa 33% odnotowane wśród dużych firm . Pomimo tej pozytywnej tendencji, reprezentacja kobiet w najwyższym kierownictwie pozostaje marginalna . Dwadzieścia z trzydziestu firm ma rady dyrektorów złożone wyłącznie z mężczyzn lub nie ujawnia swojego składu; dziewięć firm ma niewystarczający udział kobiet, a tylko jedna osiąga próg równowagi płci określony w międzynarodowych wytycznych.

Pod względem przejrzystości i ładu korporacyjnego sytuacja poprawia się jedynie nieznacznie. Podczas gdy 87% i 60% ankietowanych firm przyjmuje i publikuje odpowiednio Kodeks Etyki i Model 231, tylko 13% Kodeksów Etyki jest faktycznie zgodnych z zasadami ESG promowanymi przez ONZ, OECD i UE.

Wreszcie, raportowanie ESG pojawia się w 47% przypadków , podczas gdy współpraca z niezależnymi agencjami ratingowymi pozostaje sporadyczna: tylko dwie z trzydziestu firm publikują ratingi strukturalne, a 30% ogranicza się do cytowania nieweryfikowalnych nagród lub wyróżnień.

Jak podkreślają autorzy badania, różnica wielkości stanowi główną linię podziału między tymi, którzy inwestują w zrównoważony rozwój, a tymi, którzy nadal postrzegają go jako formalny wymóg. Duże firmy , takie jak Webuild, Itinera, Pizzarotti i Ghella, wykazują większe przestrzeganie międzynarodowych protokołów i szerszą dostępność narzędzi zarządzania ESG . Z drugiej strony, firmy średniej wielkości , choć odnotowują ograniczony postęp w zakresie równości płci, wydają się dalekie od spełnienia standardów wymaganych do rzeczywistego włączenia zasad zrównoważonego rozwoju do swoich modeli biznesowych.

Ogólnie rzecz biorąc, analiza Standard Ethics potwierdza, że ​​sektor ten znajduje się w fazie transformacji. Chociaż zainteresowanie aspektami ESG rośnie, wydaje się, że nadal koncentruje się ono w wyższym segmencie rynku.