Od oceny do projektowania lasów odpornych na zmiany klimatu: środki zaradcze po pożarach
Madryt, 22 sierpnia (EFE) – Poza całkowitą liczbą spalonych hektarów, pożary lasów zwiększają ryzyko erozji, powodzi i pustynnienia, a także zagrażają podstawowym zasobom, takim jak jakość wody. Dlatego po ich ugaszeniu, kluczowe jest przywrócenie terenu do pierwotnego stanu poprzez ocenę, projektowanie lasów odpornych na zmiany klimatu oraz włączenie wszystkich poszkodowanych do przyszłych strategii.
Wyjaśniła to w oświadczeniu wydanym w piątek Oficjalna Kolegium Inżynierów Leśnych (Forestales), podkreślając, że wycinka drzew powoduje, że tereny są bardziej podatne na erozję, co wiąże się z utratą składników odżywczych i bioróżnorodności, przekształceniem krajobrazu oraz wpływem ekonomicznym i społecznym na lokalną ludność.
Dlatego uważa, że gdy tylko zgasną ostatnie płomienie, konieczne będzie rozpoczęcie prac renowacyjnych na tym terenie, podzielonych na kilka etapów.
Ograniczyć skutki pierwszych deszczówPo pierwsze, z perspektywy leśnictwa, konieczne jest ponowne utworzenie dróg dostępu do góry, ponieważ po pierwszych opadach deszczu problemy takie jak uniemożliwianie korzystania z dróg wodnych jeszcze się pogłębią.
W tym kontekście przedstawiciele leśnictwa podkreślili, że po pożarze ziemia jest bardziej narażona na bezpośrednie skutki deszczu i wiatru, ponieważ zanika pokrywa roślinna, co zwiększa spływ wody, zmniejsza infiltrację wody i przyspiesza utratę składników odżywczych.
„Pierwsze deszcze mogą podwoić lub potroić ilość spływających osadów, zatykając zbiorniki, zanieczyszczając wody powierzchniowe i gruntowe oraz powodując gwałtowne powodzie na pobliskich obszarach” – stwierdziła organizacja.
W związku z tym zalecono, aby w pierwszym roku wdrożyć środki mające na celu ochronę gleby — np. przykryć ją resztkami roślin lub zbudować bariery fizyczne — oceniając jednocześnie skalę szkód i naturalną zdolność obszaru do regeneracji.
Jeśli chodzi o usuwanie spalonego drewna, uznali to za „delikatną sprawę”, ponieważ o ile są obszary, w których jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa, o tyle w innych nie jest to wskazane, gdyż może ono przyczyniać się do ochrony gleby.
Zapewnienie przyszłej odpornościW perspektywie średnio- i długoterminowej uznano za konieczne zaprojektowanie lasu odpornego na zmiany klimatu i przyszłe pożary, poprzez zdefiniowanie funkcji odnowionego terenu zgodnie z kryteriami zrównoważonej gospodarki leśnej.
W przypadku ponownego zalesiania należy działać selektywnie „w razie konieczności” i priorytetowo traktować gatunki odporne na nowe warunki klimatyczne, promując jednocześnie naturalną regenerację, ponieważ w ekosystemach śródziemnomorskich wiele gatunków pojawia się lub kiełkuje po pożarze.
Liczba ludności na świecie narażonej na pożary wzrosła w tym stuleciu o 40%.
Ponadto powinniśmy skupić się na mozaikach heterogenicznych ekosystemów, w których współistnieją różne gatunki, grupy w różnym wieku i o różnej strukturze, a także zaprojektować infrastrukturę zapobiegawczą na przyszłość.
Aby osiągnąć ten cel, konieczne jest – jak podkreślono – włączenie właścicieli nieruchomości, podmiotów lokalnych i administracji publicznej w planowanie i wdrażanie działań.
„Inwestowanie w aktywną gospodarkę leśną nie oznacza wyłącznie naprawiania szkód wyrządzonych przez pożary; oznacza to również zapobieganie przyszłym pożarom, walkę z pustynnieniem i łagodzenie skutków zmian klimatycznych, a tym samym zapewnienie bardziej odpornych lasów i silniejszych społeczności wiejskich dla przyszłych pokoleń” – podsumowali.
efeverde
