Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ostrzega, że ​​ekstremalne upały stają się jednym z największych zagrożeń zawodowych.

Genewa, 22 sierpnia (EFE) - Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła w piątek, że ekstremalne upały stają się jednym z największych zagrożeń zawodowych i będą miały „katastrofalne skutki” dla pracowników w przyszłości, jeśli nie zostaną podjęte środki mające na celu złagodzenie ich wpływu.

Organizacja ta nawiązała współpracę ze Światową Organizacją Meteorologiczną (WMO), specjalizującą się w zmianach klimatu, aby opracować pierwszy od ponad pięćdziesięciu lat raport na ten temat. Raport uwzględnia nie tylko aspekty związane ze zdrowiem człowieka, ale także szkody, jakie ta sytuacja wyrządza gospodarce.

Modele obliczeniowe wskazują, że wydajność pracowników spada o 2% do 3% na każdy stopień powyżej 20 stopni Celsjusza, co należy rozumieć w kontekście fal upałów, które stają się coraz częstsze i dłuższe w różnych częściach świata.

Najlepiej, aby intensywne ćwiczenia fizyczne były wykonywane w temperaturze pokojowej wynoszącej 19–20 stopni.

Według raportu 2,4 miliarda pracowników (70% globalnej populacji) może być narażonych na działanie ekstremalnych temperatur w miejscu pracy.

Szacuje się, że każdego roku odnotowuje się około 23 milionów wypadków przy pracy spowodowanych ekstremalnymi upałami, które wpływają na organizm poprzez „stres cieplny” lub „przeciążenie cieplne”.

„Inwestowanie w ochronę pracowników może przynieść gospodarce oszczędności rzędu wielu miliardów dolarów rocznie” – podkreślił Rüdiger Krech, dyrektor ds. środowiska, zmian klimatu i zdrowia w WHO, na konferencji prasowej, na której przedstawiono ustalenia raportu.

Chociaż ryzyko to najczęściej dotyczy pracowników fizycznych zatrudnionych w takich sektorach jak rolnictwo, budownictwo i rybołówstwo, którzy spędzają czas na świeżym powietrzu, to osoby pracujące w pomieszczeniach zamkniętych również mogą być poważnie narażone, zwłaszcza te obsługujące maszyny wytwarzające ciepło.

Zapytany o główną nowość raportu, Krech powiedział, że „nowością jest powaga” sytuacji, która w obliczu kolejnych dni z ekstremalnymi temperaturami stała się „kryzysem zdrowotnym”.

Wyjaśnił, że praca w niekomfortowych temperaturach to jedno, ale praca w niebezpiecznych temperaturach to zupełnie co innego, na przykład gdy „pracujemy na ulicach Madrytu przy 45 stopniach, co nie tylko jest nieprzyjemne, ale trzeba z tym walczyć”.

Eksperci ONZ stwierdzili, że nadszedł czas, aby instytucje państwowe, sektor prywatny i związki zawodowe uzgodniły plany reagowania na falę upałów, a najlepszym sposobem przekonania pracodawców do poparcia niezbędnych zmian jest wykazanie korzyści płynących z wyższej produktywności.

Rządy ze swojej strony muszą przyjąć przepisy gwarantujące, że warunki pracy nie będą stwarzały zagrożenia dla zdrowia.

Specjaliści twierdzą, że nadszedł czas na opracowanie strategii uwzględniających lokalny klimat, konkretne zawody i podatność pracowników na stres cieplny, ponieważ zdrowy lub młody pracownik różni się od pracownika starszego lub cierpiącego na chorobę przewlekłą, który jest bardziej podatny na stres cieplny.

Konieczne są również działania edukacyjne i podnoszące świadomość, aby móc rozpoznawać i leczyć objawy, które często bywają błędnie diagnozowane.

W łagodnych stadiach stres cieplny może powodować silne pragnienie, nadmierne pocenie się, zmęczenie, zawroty głowy i osłabienie koncentracji. W zaawansowanych stadiach stres cieplny może powodować przyspieszone tętno, niskie ciśnienie krwi, zaburzenia koordynacji i niewyraźne widzenie.

Wszystko to ma miejsce przed wyczerpaniem cieplnym, które jest poważnym stanem zagrożenia zdrowia, w którym organizm jest narażony na długotrwałe działanie temperatury 38 stopni Celsjusza lub wyższej. W najcięższych przypadkach może dojść do utraty przytomności i niewydolności narządów.