Ölüler Günü: Öbür dünyayla ilişkilendirilen hayvanlar

Meksika'da yaşayan Xoloitzcuintles ve Monarch kelebekleri gibi hayvanlar, özellikleri ve davranışları nedeniyle İspanyol öncesi dönemlerden bu yana yeraltı dünyası, ölümden sonraki yaşam ve ölümle ilişkilendirilmiştir.

Ölüler Günü sezonunda yaşanan beş vakayı öğrenin.

İspanyol öncesi dönemlerde, Xoloitzcuintle'ların ruhların koruyucuları ve ölüler şehri Mictlán'a giden yolda ruhlara rehberlik eden kişiler olduğuna inanılırdı. Tarım ve Kırsal Kalkınma Bakanlığı'na (Sader) göre, ölen biri hayattayken hayvanlara kötü davranmışsa, bu tüysüz köpekler yeraltı dünyasına giden nehri geçmesine yardım etmeyi reddederdi.

Tam tersine, eğer hayvanlara iyi davransaydı, ruhunu sırtlarında taşıyıp onu sağ salim karşı tarafa geçirirlerdi.

Monark kelebekleri Meksika'ya Ekim ve Kasım aylarında gelmeye başlar, bu nedenle varışları Ölüler Günü kutlamalarıyla aynı zamana denk gelir. Çevre ve Doğal Kaynaklar Bakanlığı'na (Semarnat) göre, Purépecha halkı için onlar ölülerin ruhlarıydı ve varlıkları, ölen kişinin ziyaretini haber veriyordu .

Ulusal Antropoloji ve Tarih Enstitüsü (INAH), bunların bazı İspanyol öncesi kültürler tarafından ormanın ruhu olarak da kabul edildiğini belirtiyor.

INAH'a (Ulusal Antropoloji ve Tarih Enstitüsü) göre, Mezoamerikan dünya görüşünde jaguarlar karanlıklar diyarına aittir. Yeraltı dünyasının tanrılarıyla yakın bağları vardır çünkü mağaralar, dağların iç kısımları ve ormanlar gibi oraya erişim sağlayan alanlarda hareket ederler. Dahası, benekli tüyleri yıldızlı gökyüzünü andırır ve bu da bu kedinin geceye hükmettiğine inanılmasına yol açar.

Bunlar ekosistemlerin sağlığını koruyan en üst düzey yırtıcılardır. WWF, varlıklarının işlevsel hayvan ve bitki topluluklarının bir göstergesi olduğunu da ekliyor.

Ulusal Antropoloji ve Tarih Enstitüsü'ne (INAH) göre, Mezoamerikan kültürleri yarasaları ölümle, gece ve karanlıkla ilişkilendirmiştir. Kültür Bakanlığı, yarasaların yaşadığı mağaraların hem doğum yeri hem de yeraltı dünyasına giriş kapısı olarak görüldüğünü belirtmektedir. Hatta tanrı olarak kabul edilirlerdi. Zapotek kültürünün Yarasa Tanrısı Tzinacantecuhtli'nin durumu da böyledir.

Semarnat, meyve, nektar, polen, tohum ve hatta küçük hayvanları yiyerek zararlıların kontrol altına alınmasına, tohumların dağıtılmasına ve çiçeklerin tozlaşmasına yardımcı olduklarını vurguluyor.

Eski Mayalar, INAH'a (Ulusal Antropoloji ve Tarih Enstitüsü) göre, gökyüzünde uçan gece kuşlarının yeraltı tanrılarına ait olduğuna ve ölümle ilişkilendirildiğine inanıyordu. Baykuşlar, ambar baykuşları ve çığlık baykuşları, gece yırtıcı kuşları olarak bilinen Strigiformes takımına aittir. Ölüm tanrılarının habercileri olarak kabul edildiler ve Güneş ve Ay'ın sadık hizmetkarları olarak tasvir edildiler.

Semarnat, bu hayvanların karanlıkta bilgeliği ve korumayı sembolize ettiğini ve zararlı böcek kontrolcüleri olarak rollerini vurguladığını ekliyor.