Bez środowiska nie ma jedzenia. Autorstwa Máximo Torero Cullena (głównego ekonomisty FAO)
Autor: Máximo Torero Cullen, główny ekonomista FAO, zastępca dyrektora generalnego i przedstawiciel regionalny na Amerykę Łacińską i Karaiby
W Ameryce Łacińskiej i na Karaibach środowisko nie jest statycznym krajobrazem: jest to terytorium sporne, żywa tkanka, która podtrzymuje żywność, gospodarki, kultury i odporność. W czerwcu, Miesiącu Środowiska, region nie tylko zastanawia się nad tym, co zostało utracone, ale także zaczyna ukazywać, co jest odbudowywane. Wizja FAO jest jasna: ochrona nie wystarczy. Musimy się zregenerować. Systemy rolno-spożywcze muszą zostać przekształcone, aby przestały być częścią problemu, a stały się sercem rozwiązania klimatycznego, ekonomicznego i społecznego.
Region ten jest domem dla ponad 50% bioróżnorodności planety, ale cierpi również z powodu jednego z najwyższych wskaźników degradacji środowiska. Według FAO ponad 75% gruntów rolnych wykazuje oznaki pogorszenia, a ponad 2,6 miliona hektarów lasów jest traconych każdego roku. Istnieje jednak inna liczba, która zasługuje na uwagę: Ameryka Łacińska i Karaiby odpowiadają za ponad 13% światowej produkcji rolnej i są głównymi graczami w globalnym bezpieczeństwie żywnościowym. Nasuwa się niewygodne i pilne pytanie: jak możemy kontynuować produkcję bez niszczenia?
Odpowiedź leży w terytorium. Leży w politykach publicznych, które łączą rolnictwo z działaniami na rzecz klimatu, takich jak te, które integrują systemy rolno-spożywcze w ramach Krajowo Ustalonych Wkładów (NDC). Leży w mobilizacji finansowania za pośrednictwem mechanizmów, takich jak Zielony Fundusz Klimatyczny i GEF, gdzie FAO ułatwiło dostęp do setek milionów dolarów na projekty adaptacyjne i łagodzące. Leży również w platformach regionalnych, takich jak PLACA, które formułują krajowe wysiłki za pomocą wspólnych rozwiązań z terenu.
Ale prawdziwa zmiana następuje, gdy odbudowa jest głęboko zakorzeniona: odbudowa zlewni, gleb, roślinności, tak, ale także odbudowa relacji między ludźmi, terytoriami i naturą. Od systemów agro-leśnych brazylijskiego Cerrado po odzyskiwanie pradawnych praktyk andyjskich, bioróżnorodność staje się strategicznym sojusznikiem. Nie chodzi tylko o ochronę gatunków: chodzi o odzyskiwanie tradycyjnych upraw, ochronę zapylaczy, wykorzystywanie rodzimych nasion i ratowanie wiedzy. Chodzi o uczynienie z różnorodności narzędzia do produkcji, odżywiania i odporności.
Woda, spójność i równośćWoda z kolei przestała być odizolowanym zasobem i stała się sercem nowego zarządzania terytorialnego. FAO wspiera zarządzanie mikro-basenem oparte na społecznościach, inteligentne nawadnianie i adaptacyjne procesy zarządzania wodą. Ponieważ tam, gdzie woda jest zorganizowana zbiorowo, produkcja, spójność społeczna i równość również kwitną.
Agenda środowiskowa nie może już ograniczać się do unikania szkód. Musimy zbudować zrównoważoną biogospodarkę, zdolną do generowania zielonych miejsc pracy i wartości dodanej z samej bioróżnorodności. Na przykład w Amazonii FAO wspiera społeczności tubylcze i wiejskie w rozwijaniu biobiznesów, które cenią produkty leśne inne niż drewno, nie wyczerpując ich. Kobiety ze wsi przewodzą wielu z tych przedsięwzięć, generując dochód, samowystarczalność i dbałość o środowisko.
A w miastach, w których obecnie mieszka ponad 80% populacji regionu, przyszłość środowiska jest również zagrożona. FAO współpracuje z lokalnymi władzami w celu planowania zrównoważonych miejskich systemów rolno-spożywczych, integracji rolnictwa podmiejskiego i wzmocnienia powiązań między obszarami wiejskimi i miejskimi. Ponieważ ekosystem jest również uprawiany na talerzu. Ponieważ pomidor wyprodukowany bez niszczenia lasu jest również decyzją polityczną i środowiskową.
Ameryka Łacińska i Karaiby pokazują, że możemy przywracać bez wykluczania, konserwować bez zatrzymywania, produkować bez niszczenia. Że środowisko nie jest ograniczeniem rozwoju, ale jego jedyną możliwą ścieżką. Od Andów po Amazonię, od wiejskich szkół po miejskie rynki, od instytucji po drobnych rolników, region pokazuje, że lepsze środowisko nie jest abstrakcyjną obietnicą. Jest to pilny, namacalny i osiągalny program.
Co więcej, jest to jedyny sposób na osiągnięcie lepszej produkcji , lepszego odżywiania i lepszego życia , bez pozostawiania kogokolwiek w tyle .
O @CDOverde 
Green Opinion Makers #CDO to zbiorowy blog koordynowany przez Arturo Larenę , dyrektora EFEverde
Niniejszy felieton można swobodnie reprodukować, podając nazwiska autorów i EFEverde.
Inne fora Zielonych Twórców Opinii (#CDO)
Blog tego „zielonego influencera” został finalistą konkursu Orange Journalism and Sustainability Awards 2023 w kategorii „nowe formaty”.
efeverde
